Οι δυο φίλοι

Οι δυο φίλοι

Παίζω με μπ, μπ  

Παίζω με ντ, ντ 
ΠΗΓΗ: stintaxi.com

Πάμε στο μουσείο!!

Πάμε στο μουσείο!!

Τι είναι το μουσείο;


Μουσείο ονομάζουμε τους χώρους όπου βρίσκονται συγκεντρωμένα τεκμήρια του ανθρώπινου πολιτισμού, υλικά κατάλοιπα, μάρτυρες της ιστορίας του ανθρώπου αλλά και του φυσικού κόσμου.

Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη μουσείων και χαρακτηρίζονται, τις περισσότερες φορές, ανάλογα με το είδος των αντικειμένων που συλλέγουν και εκθέτουν. Έτσι, έχουμε στην Ελλάδα μουσεία αρχαιολογικά, λαογραφικά, ιστορικά, τεχνολογίας, τέχνης κλπ.


Είδη μουσείων

Στα μουσεία τα εκθέματα βρίσκονται προστατευμένα μέσα σε βιτρίνες που ονμάζονται προθήκες.
.
Πού θα πάμε εμείς;

 Στο συγκεκριμένο μουσείο τα εκθέματα δεν μπορούν εύκολα να μπουν σε προθήκες για αυτό χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή!!

Τι μπορούμε να κάνουμε σε ένα μουσείο;

- να θαυμάσουμε (επιτεύγματα των ανθρώπων)
- να απολαύσουμε (την ομορφιά της τέχνης)
- να σκεφτούμε (πώς  σκέφτηκε  κάποιος να κάνει ένα έργο;)
- να μάθουμε (την πολιτιστική κληρονομιά μας  )
- να γνωρίσουμε (τον πολιτισμό και τη σκέψη άλλων ανθρώπων)
- να εκτιμήσουμε (την εξυπνάδα και τη σοφία)
- να συγκινηθούμε (από την ομορφιά και το μεγαλείο)
- να διασκεδάσουμε (παίρνοντας μέρος στις δράσεις του μουσείου)
- να γίνουμε πιο σοφοί (όποιος γνωρίζει και μαθαίνει γίνεται σοφότερος)
- να εμπνευστούμε (μπορούμε κι εμείς να δημιουργήσουμε)



Τι δεν μπορούμε να κάνουμε σε ένα μουσείο;

- να τρέχουμε (σε καμία περίπτωση)
- να φωνάζουμε (ποτέ! απαγορεύεται αυστηρά)
- να τρώμε (μόνο στους χώρους που επιτρέπεται)
- να πίνουμε (μόνο στους χώρους που επιτρέπεται)
- να αγγίζουμε (όχι, και πάλι όχι!)
- να κάνουμε φασαρία (σε καμία περίπτωση!)
- να παίζουμε κυνηγητό ή κρυφτό (ούτε να σας περάσει από το μυαλό)

Γιαν Βερμέερ (Johannes Vermeer) 1632-1675 - Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας (1906 - 1994) - Τοιχογραφίες Κνωσού

Γιαν Βερμέερ (Johannes Vermeer), ζωγράφος, 1632-1675

 Μια κουρτίνα, πάνω στην οποία δεν μπορούμε να διακρίνουμε τι απεικονίζεται, έχει τραβηχτεί, για να μας αποκαλύψει τη σκηνή. Στα δεξιά ο ζωγράφος, που φορά ρούχα του ύστερου Μεσαίωνα και έχει στραμμένη την πλάτη του στον θεατή, απεικονίζεται μπροστά στο καβαλέτο του να ακουμπά το χέρι με το πινέλο πάνω στον χάρακα, για να ζωγραφίσει με το χέρι σταθερό.
 Εντούτοις, δε ζωγραφίζει! Απεικονίζεται σε μια στιγμή παρατήρησης ή έμπνευσης.
 Στον καμβά μπροστά του είναι ήδη τελειωμένο το δάφνινο στεφάνι που στέφει το μοντέλο του.
Το μοντέλο, αριστερά, φορά σύγχρονα ρούχα της εποχής του Βερμέερ, ενώ έχει ριγμένο στον ώμο της έναν κλασικό μανδύα. Έχει στραμμένη την πλάτη της προς τον ζωγράφο και κρατά μια τρομπέτα και έναν τόμο του Θουκυδίδη. Το στεφάνι στο κεφάλι, η τρομπέτα και το βιβλίο είναι χαρακτηριστικά που συνδέονται με τη μούσα Κλειώ, δηλαδή τη μούσα της Ιστορίας. Ένα αδιόρατο χαμόγελο ζωγραφίζεται στο πρόσωπό της, ενώ τα μάτια της, χαμηλωμένα, πέφτουν πάνω στο τραπέζι με τα αντικείμενα, ανάμεσα στα οποία αναγνωρίζουμε ένα βιβλίο και μια μάσκα. Το μοντέλο, έτσι όπως μας αποκαλύπτεται από την ανοιγμένη κουρτίνα, λούζεται στο φως από μια πηγή φωτός στα αριστερά, που έρχεται πιθανόν από ένα παράθυρο.
Στον τοίχο απέναντι βρίσκεται κρεμασμένος ένας χάρτης της Ολλανδίας πριν από τη διαίρεσή της, έτσι όπως συνηθιζόταν ως διακόσμηση στα σπίτια της εποχής. Από την οροφή κρέμεται ένας περίτεχνος πολυέλαιος. Τα ξύλα της οροφής, αλλά κυρίως το δάπεδο αποδίδουν με την προοπτική τους τον ζωγραφικό χώρο. Σε όλο τον πίνακα σκοτεινές και φωτεινές περιοχές διαδέχονται η μία την άλλη. 

                        Τόπος διατήρησης: Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης, Βιέννη, Αυστρία

 Βιογραφικό: Ο Γιαν Βερμέερ ήταν Ολλανδός ζωγράφος. Το 1655 ανέλαβε το πανδοχείο και το εμπόριο τέχνης του πατέρα του. Το 1653 έγινε δεκτός ως ζωγράφος στη συντεχνία του Αγίου Λουκά. Παρόλο που έχουν βρεθεί ελάχιστα έργα του μέχρι σήμερα, αναγνωρίστηκε ως μοναδικό φαινόμενο από καλλιτέχνες και συγγραφείς, όπως ο Γκοτιέ, ο Ρενουάρ και ο Βαν Γκογκ. Στα έργα του μπορεί κανείς να διαπιστώσει μια εκπληκτική δεξιοτεχνία. Τα θέματά του, τα οποία αντλούσε από την απλή ζωή, θυμίζουν φωτογραφική αναπαράσταση ενός καθημερινού στιγμιότυπου. 


Άλλοι πίνακες:

Το κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι

Το μουσείο Μαουρίτσχαους της Χάγης

Η γαλατού

Μάθημα μουσικής

Γυναίκα στα μπλε διβάζει επιστολή

Γυναίκα με κόκκινο καπέλο

Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας


Ο Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας (26 Φεβρουαρίου 1906 - 3 Σεπτεμβρίου 1994) ήταν σημαντικός Έλληνας ζωγράφος, γλύπτης, χαράκτης, εικονογράφος, συγγραφέας και ακαδημαϊκός. 

                                                 Τόπος διατήρησης:Εθνική Πινακοθήκη


Άλλοι πίνακες

Στέγες και αετοί

Η ανοιχτή πόρτα

Αθηναϊκό μπαλκόνι

Σύνεργα του χτίστη

Τα  σύνεργα του ζωγράφου

Τα βασικά χρώματα

Αναπαράσταση του ανακτόρου της Κνωσού

Μινωικές τοιχογραφίες     Ανάκτορο Κνωσού

 

 

 

Το αι = ε και το οι = ι

Το  αι = ε και 
  το οι = ι


Παίζω με αι!! 

Παίζω με οι! 

 ΠΗΓΗ: stintaxi.com