Κεφάλαιο 43

Οι κάτοικοι και τα κράτη της Ν. Αμερικής

 Τέσσερις φυλετικές ομάδες:

Ινδιάνοι ονομάζονται όλοι οι γηγενείς (αυτόχθονες) πληθυσμοί της Αμερικής. Η ονομασία τους οφείλεται στον Κολόμβο, ο οποίος νόμισε πως έφτασε στις Ινδίες. Οι  Ευρωπαίοι έφτασαν στην Αμερική τον 15ο αιώνα. Από τότε και μέχρι και τον 19ο αιώνα, οι γηγενείς εξοντώθηκαν είτε λόγω πολέμων είτε λόγω ασθενειών που έφεραν μαζί τους οι άποικοι. Οι Ισπανοί υπήρξαν ιδιαίτερα σκληροί με τους γηγενείς κατοίκους. Διέπραξαν πολλές ωμότητες εις βάρος των Αζτέκων και των Ίνκας. Σήμερα υπάρχουν κάποιες μειονότητες ινδιάνων που διατηρούν ακόμη τον τρόπο ζωής των προγόνων τους σε καταυλισμούς ή μικρά χωριά. Από τα 35 εκατομμύρια ινδιάνων που υπολογίζεται πως υπήρχαν πριν την άφιξη των Ευρωπαίων σε Βόρεια και Νότια Αμερική παραμένουν μόλις 500.000. 

Οι Ίβηρες, Ισπανοί και Πορτογάλοι ήρθαν ως κατακτητές. Ο Ερνάν Κορτέζ το 1522 κατέκτησε την αυτοκρατορία των Αζτέκων για λογαριασμό του βασιλιά της Ισπανίας, ενώ λίγα χρόνια αργότερα, το 1532 ο Φρανγκίσκο Πιθάρρο κατέλαβε την αυτοκρατορία των Ίνκας και πάλι για λογαριασμό της Ισπανίας. Οι Πορτογάλοι αποίκησαν τη Βραζιλία τη δεκαετία του 1530. 

 Αφρικανοί: Στις αποικίες του Νέου Κόσμου υπήρχε έλλειψη εργατικού δυναμικού και έτσι δημιουργήθηκε η ανάγκη για τη χρήση σκλάβων. Οι πρώτοι αφρικανοί σκλάβοι έφτασαν στην Αμερική το 1503 από Ισπανούς δουλέμπορους. Οι Πορτογάλοι άρχισαν να κουβαλούν σκλάβους από την Αφρική στη Βραζιλία για την καλλιέργεια ζαχαροκάλαμου, ενώ οι Άγγλοι μετέφεραν σκλάβους στη Βόρεια Αμερική στις φυτείες βαμβακιού στις νότιες πολιτείες των ΗΠΑ.

Ευρωπαίοι μετανάστες: Έφτασαν στη Νότια Αμερική αφού δημιουργήθηκαν τα σημερινά κράτη.
Ο σημερινός πληθυσμός προέρχεται από την επιμειξία όλων των παραπάνω φυλών. Οι λαοί της Νότιας Αμερικής έχουν συνδυάσει πολιτιστικά χαρακτηριστικά, ήθη και έθιμα από όλες τις φυλές, έχοντας διαμορφώσει έναν καινούριο δικό τους πολιτισμό.
Η Νότια Αμερική ονομάζεται και Λατινική Αμερική επειδή οι γλώσσες που μιλιούνται είναι τα Ισπανικά και τα Πορτογαλικά που προέρχονται από τη Λατινική Γλώσσα.

Νότια Αμερική: άνθρωποι


Πολιτικός χάρτης 

Τα κράτη της Νότιας Αμερικής σε αριθμούς 

Πολυχάρτης 

Οι χώρες της Λατινικής Αμερικής δεν έχουν την οικονομική ανάπτυξη των αντίστοιχων της Βόρειας Αμερικής. 
Αιτίες:

•  η εκμετάλλευση της ηπείρου από τους πρώτους αποίκους, 

• τα δικτατορικά καθεστώτα που στερούσαν την ελευθερία των ανθρώπων 

•  τα επαναστατικά κινήματα των λαών για να αποκτήσουν την ανεξαρτησία τους. 

• η μεγάλη αύξηση του πληθυσμού 

 Όλα αυτά εμπόδισαν την οικονομική ανάπτυξη, με αποτέλεσμα η μεγάλη πλειονότητα του πληθυσμού να ζει στα όρια της φτώχειας.


 Αρκετά μεγάλη ανάπτυξη παρουσιάζει η Βραζιλία, ενώ ακολουθεί η Αργεντινή, παρά τα όσα προβλήματα.  Στα τέλη του 18ου αιώνα και στις αρχές του 19ου, έγιναν πολλά κινήματα για την απόκτηση της ανεξαρτησίας από τα κράτη της Νότιας Αμερικής. Ηγέτης στα κινήματα αυτά ήταν ο Σιμόν Μπολιβάρ. Θεωρείται μεγάλος ήρωας στην Βενεζουέλα, την Κολομβία, τον Ισημερινό, το Περού, τον Παναμά και τη Βολιβία, αφού αγωνίστηκε για να αποκτήσουν αυτά τα κράτη την ανεξαρτησία τους από τους Ισπανούς. Τα περισσότερα κράτη απέκτησαν την ανεξαρτησία τους στις αρχές του 19ου αιώνα, μετά τη Γαλλική επανάσταση και τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Τα ανεξάρτητα κράτη της Νότιας Αμερικής άρχισαν να βελτιώνουν την παραγωγική ικανότητα του πρωτογενούς τομέα (γεωργία, κτηνοτροφία) και να δημιουργούν υποδομές. Κατασκεύασαν σύγχρονα λιμάνια, σιδηρόδρομους, αεροδρόμια, δρόμους, και έργα κοινής ωφελείας.

Η Βραζιλία

Η Βραζιλία είναι η μεγαλύτερη και η πλέον πολυπληθέστερη χώρα της Νότιας Αμερικής. Είναι η πέμπτη σε έκταση και πληθυσμό χώρα του κόσμου. Υπήρξε αποικία της Πορτογαλίας και απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1822. Οι κάτοικοί της είναι μείγμα πολλών φυλετικών και εθνικών ομάδων. Φιλοξενεί στο έδαφός της μετανάστες από τις περισσότερες χώρες της Γης. Οι μεγαλύτερες πόλεις της είναι το Σάο Πάολο, το Ρίο Ντε Τζανέιρο, το Μπέλο Οριζόντε, ενώ η πρωτεύουσα είναι η Μπραζίλια.

   Η σημαία της Βραζιλίας                                                                             Το Ρίο Ντε Τζανέιρο

 

Η Αργεντινή

Η Αργεντινή είναι μια ισπανόφωνη χώρα μεταξύ των Άνδεων και του Ατλαντικού ωκεανού. Είναι η δεύτερη σε έκταση χώρα της Νότιας Αμερικής. Πρωτεύουσα είναι το Μπουένος Άιρες, το οποίο είναι ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια του Ατλαντικού ωκεανού. Άλλες μεγάλες πόλεις είναι η Σάντα Φε, η Ροσάριο, το Τουκουμάν και το Ρίο Γκράντε. Απέκτησε την ανεξαρτησία της από τους Ισπανούς το 1816. Στη χώρα επικράτησαν πολλά δικτατορικά καθεστώτα, έως και το 1983, οπότε εγκαθιδρύθηκε η δημοκρατία.

 Η σημαία της Αργεντινής                                                                Το Μπουένος Άιρες

 

Η Βενεζουέλα

Η Βενεζουέλα είναι πρώην Ισπανική αποικία. Πρωτεύουσα της χώρας είναι το Καράκας. Το 1821 απέκτησε την ανεξαρτησία της μετά από πολλούς αγώνες. Σήμερα η οικονομία της χώρας  στηρίζεται στα υψηλά αποθέματα πετρελαίου, το οποίο και αποτελεί το 80% της οικονομίας της χώρας. Επίσης εξάγει καφέ και κακάο.

  Η σημαία της Βενεζουέλας                       Το Καράκας                                                                                

Η Κολομβία

Η Κολομβία έχει πρωτεύουσα τη Μπογκοτά. Απέκτησε την ανεξαρτησία της από τους Ισπανούς το 1819. Η χώρα έχει ζήσει πολλές ταραχές και ακόμη και σήμερα έχει τεράστια κοινωνικά προβλήματα, ενώ τα καρτέλ των ναρκωτικών ενισχύθηκαν με αποτέλεσμα να ελέγχουν την πολιτική και οικονομική ζωή. Έχει τη μικρότερη ανάπτυξη από όλα τα γειτονικά κράτη. Κύριο εξαγώγιμο προϊόν της είναι ο καφές, ενώ ακολουθεί το πετρέλαιο. 

   Η σημαία της Κολομβίας                     Η Μπογκοτά                                                                              

Η Χιλή

Η Χιλή καταλαμβάνει μια λωρίδα ανάμεσα στις Άνδεις και τον Ειρηνικό ωκεανό. Πρωτεύουσα της χώρας είναι το Σαντιάγο. Άλλες μεγάλες πόλεις είναι το Βαλπαραΐσο, το Αντοφαγάστα και το Κονσεπσιόν. Η οικονομία της χώρας στηρίζεται στη γεωργία, την κτηνοτροφία και στην εξόρυξη σιδήρου και χαλκού.

Το Περού

Το Περού είναι χώρα των Άνδεων. Η  χώρα είναι γνωστή ως το κέντρο πολιτισμού των Ίνκας. Η οικονομία της στηρίζεται κυρίως στην εξόρυξη χρυσού, αργύρου, χαλκού, μολύβδου και σπάνιων μετάλλων, ενώ γίνεται προσπάθεια για την ανάπτυξη του τουρισμού. Πρωτεύουσα είναι η Λίμα, όπου κατοικεί το ένα τρίτο του συνολικού πληθυσμού του Περού.

        Η σημαία του Περού                              Η Λίμα  

                     Σαλβαδόρ Αγιέντε                                                          

 Σαλβαδόρ Αγιέντε, (Salvador Allende Gossens, 1908-1973) ήταν πολιτικός και Πρόεδρος της Χιλής την περίοδο 1970-1973.

ποιος ήταν ο Σαλβαδόρ Αγιέντε

 Ισαμπέλ Αγιέντε Γιόνα
Η Ισαμπέλ Αγιέντε Γιόνα είναι Χιλιανή μυθιστοριογράφος. Η Αγιέντε αποτελεί μια από τις πρώτες λατινοαμερικανίδες συγγραφείς που γνώρισαν διεθνή επιτυχία. Είναι διάσημη για την προσφορά της στην λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία και τα μυθιστορήματα «Το Σπίτι των Πνευμάτων» (1982) και «Η Πόλη των Θηρίων» (2002). Τα μυθιστορήματά της συχνά περιέχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία, με έμφαση στη γυναικεία οπτική, αναμειγνύοντας μύθο και ρεαλισμό.
Είναι ανιψιά του προέδρου Σαλβαδόρ Αγιέντε. Μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα που ανέτρεψε τον θείο της, πήρε το δρόμο της εξορίας και εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στο Καράκας της Βενεζουέλας, όπου και εργάστηκε ως δημοσιογράφος.

Εβίτα Περόν

Η Μαρία Εύα Ντουάρτε ντε Περόν ήταν η δεύτερη σύζυγος του προέδρου της Αργεντινής Χουάν Ντομίνγκο Περόν και Πρώτη Κυρία της Αργεντινής από το 1946 μέχρι το θάνατο της το 1952. Συχνά την αναφέρουν απλά ως Εύα Περόν ή με το υποκοριστικό Εβίτα.  

απόσπασμα από το μιούζικαλ 

 Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα

 Ο Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα  ή απλά Τσε, ήταν Αργεντινός γιατρός,  ένας από τους αρχηγούς των ανταρτών στην Κούβα και πολιτικός. Συμμετείχε στο κίνημα της 26ης Ιουλίου που πέτυχε την ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος του Φουλχένσιο Μπατίστα στην Κούβα, αρχικά προσφέροντας τις ιατρικές γνώσεις του και αργότερα ως διοικητής των ανταρτών, ενώ υπήρξε μέλος της επαναστατικής κουβανικής κυβέρνησης προωθώντας ριζικές μεταρρυθμίσεις. Το 1965, πιστός στη νίκη της επανάστασης στην Κούβα, έφυγε με στόχο την οργάνωση νέων επαναστατικών κινημάτων στο Κονγκό και αργότερα στη Βολιβία, όπου τραυματίστηκε, συνελήφθη και δολοφονήθηκε.

  

ποιος ήταν ο Τσε

Σιμόν Μπολίβαρ

Ο Σιμόν Χοσέ Αντόνιο δε λα Σαντίσιμα Τρινιδάδ Μπολίβαρ ι Παλάσιος 

 Πολιτικός και στρατιωτικός, που αφιέρωσε τη ζωή του στην απελευθέρωση των ισπανικών αποικιών και οραματίστηκε μία ενωμένη Λατινική Αμερική. Γεννήθηκε ως Σιμόν Χοζέ Αντόνιο ντε λα Σαντίσιμα Τρινιδάδ Μπολίβαρ ι Πόντε Παλάθιος ι Μπλάνκο, στις 24 Ιουλίου 1783, στο Καράκας της σημερινής Βενεζουέλας. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια με βασκικές ρίζες.
Είναι γνωστός ως "El Libertador", Ο Ελευθερωτής, και ως ο "Τζωρτζ Ουάσινγκτον της Νότιας Αμερικής" για τον ηγετικό του ρόλο στα πιο πάνω κινήματα ανεξαρτησίας, όπως ο Ουάσινγκτον ήταν αυτός που οδήγησε σε ανεξαρτησία τις Ηνωμένες Πολιτείες.