Το ψωμί

Πίνακες  διάσημων ζωγράφων

Αλώνισμα ΘΕΟΦΙΛΟΣ

Το Μέγα Αρτοποιείο ΘΕΟΦΙΛΟΣ

Τα ψωμιά ΓΥΖΗΣ

Ψωμί σε καλάθι ΝΤΑΛΙ

Θεριστές ΜΙLLET

”Θερισμός στην Προβηγκία”Van Gogh

"Σπορέας στη δύση του ηλίου”- Van Gogh

"Θημωνιά σε χωράφι”- Van Gogh

"Σιταροχώραφo με ήλιο και θεριστή”- V. Van Gogh

H οικογένεια των δημητριακών

Η θεά Δήμητρα   ΘΕΟΦΙΛΟΣ

 

Ο Τριπτόλεμος ανάμεσα στη Δήμητρα και την Περσεφόνη, ανάγλυφο από πεντελικό μάρμαρο, περ. 430-400 π.Χ.

Ο Τριπτόλεμος είναι ο κατεξοχήν ήρωας, που συνδέεται με το μύθο της Δήμητρας και τη διάδοση της καλλιέργειας της γης.
Από τις μυθικές εκδοχές της γενεαλογίας του, η επικρατέστερη είναι εκείνη που τον θέλει γιο του βασιλιά της Ελευσίνας Κελεού και της Μετανείρας. Η Δήμητρα, για να ανταμείψει τη φιλοξενία που δέχτηκε από τους γονείς του στην Ελευσίνα, χάρισε στον Τριπτόλεμο ένα άρμα, που το έσερναν φτερωτοί δράκοντες και μεγάλη ποσότητα σιταριού για να το σπείρει σε όλη την οικουμένη.

Ποιος έφτιαξε το "πρώτο ψωμί;"
(Από το βιβλίο  "Από το σιτάρι στο ψωμί" της Ελένης Σβορώνου εκδόσεις Ερευνητές)

Ο γεωργός 
Πάμε να τραγουδήσουμε !!!!!

Ψωμιά, ψωμιά γέμισε ο τόπος!!!!

Ψωμιά σε άλλες χώρες:
Ο Γερμανός: πρέτσελ

 Ο Άραβας: αράβικη πίτα

Ο Ιταλός: πίτσα

 Ο Κινέζος : ρύζι

Ο Μεξικάνος: τορτίγια

 Ο Γάλλος: μπαγκέτα

Ο Έλληνας (Κρητικός): παξιμάδι (ντάκος)

Ψωμιά στις γιορτές:

Της Καθαρής Δευτέρας: λαγάνα

Των Χριστουγέννων: Χριστόψωμο

Της Πρωτοχρονιάς: Βασιλόπιτα

 Του γάμου:

Της εκκλησίας: πρόσφορο

"Το πιο γλυκό ψωμί"

Λαϊκό παραμύθι
 Λαϊκό είναι το παραμύθι που δημιουργείται από τον λαό, όχι από κάποιον συγγραφέα. Τα γνωρίζουμε καθώς μεταφέρονται από μαμά σε παιδί, από παππού σε εγγόνι, δηλαδή "από στόμα σε στόμα". Απευθύνονται στους απλούς ανθρώπους και έχουν στόχο να τους  ευχαριστούν, να τους συμβουλεύουν και να τους ξεκουράζουν.



ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ:

1) Γλώσσα απλή και κατανοητή.
2) Σύνδεση με την καθημερινή  ζωή  των ανθρώπων.
3) Στο παραμύθι παίρνουν μέρος  ήρωες, σοφοί γέροντες και γριές, μάγοι, γίγαντες, δράκοι, βασιλιάδες και απλοί ανθρώποι.
Δ) Τα γεγονότα διαδραματίζονται σε αόριστο τόπο και χρόνο.
Στ) Χρησιμοποιείται ο διάλογος για ζωντάνια.
Ζ) Στο τέλος υπάρχει ηθικό δίδαγμα.
Η) Συχνά έχουν μαγικούς αριθμούς (3,7,9,40).
Θ) Συνήθως έχουμε  ευτυχισμένο τέλος.

ΘΕΜΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ
Η αξία της εργασίας.

  Ο βασιλιάς:  έμαθε την αξία της εργασίας και έτσι γιατρεύτηκε από την ανορεξία. Η ανορεξία του συμβολίζει τη δυστυχία που ένιωθε γιατί δεν είχε ανακαλύψει την αξία της εργασίας, της δημιουργικότητας.
Ο σοφός γέροντας: συμβολίζει την ελληνική λαϊκή σοφία. Το ψωμί είναι το βασικό τρόφιμο των απλών ανθρώπων του λαού. Στην αρχή ο γέροντας συμβούλεψε το βασιλιά να φάει το πιο γλυκό ψωμί και η συμβουλή του δεν είχε αποτέλεσμα γιατί ο βασιλιάς νόμιζε πως έπρεπε να φάει ψωμί με ζάχαρη! Ο γέροντας εννοούσε το ψωμί που βγαίνει με τον ιδρώτα μας, με την προσωπική εργασία.


Και μια θεατρική διασκευή του παραμυθιού από τα παιδιά Α τάξης του  2οι Γυμνασίου Καλαμάτας.