Αγαπημένα μου παιδιά, Η διαδρομή που ξεκινήσατε πριν δυο χρόνια μαζί μου, έφτασε στο τέλος της. Εσείς θα συνεχίσετε με άλλον ή άλλη οδηγό, κι εγώ με τη σειρά μου θα περιμένω το "επόμενο λεωφορείο"! Μέσα σ' αυτά τα δύο χρόνια καταφέρατε και πετύχατε τόσα πολλά καινούρια πράγματα! Κι εγώ όμως έμαθα πολλά από εσάς και γι' αυτό σας ευχαριστώ! Είμαι τόσο χαρούμενη και περήφανη για σας! Μέχρι τον Σεπτέμβριο που θα τα ξαναπούμε (και ίσως τότε αγκαλιαστούμε) σας εύχομαι ένα όμορφο και ξεκούραστο καλοκαίρι με πολύ πολύ παιχνίδι (να του δώσετε να καταλάβει), θάλασσα αλλά και βουνό, εκδρομούλες, εξερευνήσεις, φίλους, τραγούδια, χορό, ποδήλατα, πατίνια (αλλά και κανένα βιβλίο με ωραίες ιστορίες) και ό,τι άλλο θέλετε! Να προσέχετε τον εαυτό σας και να μείνετε υγιείς και ασφαλείς! Σας φιλώ με πολλή πολλή αγάπη Η δασκάλα σας Χρύσα
Και μια "αναμνηστική φωτογραφία" (εξαιρετική ζωγραφιά) με όλη την τάξη από την Ελίζα μας! Σ' ευχαριστούμε Ελίζα!!!! Μου άρεσε πάααααααρα πολύ!
Η ώρα Ξεκινώντας από τις γραμμούλες πάνω μετράμε 5-5.
ΠΗΓΗ: http://taksiasterati.blogspot.com Πρώτα λέμε την ώρα και μετά τα λεπτά. Όταν ο μεγάλος δείκτης είναι στο 3 λέμε και τέταρτο. Όταν ο μεγάλος δείκτης είναι στο 9 λέμε παρά τέταρτο. Όταν ο μεγάλος δείκτης είναι στο 6 λέμε και μισή. Όταν ο μεγάλος δείκτης είναι στο 12 λέμε ακριβώς. Στο κόκκινο μέρος του ρολογιού όποιον αριθμό δείχνει ο μεγάλος δείκτης τον πολλαπλασιάζουμε με το 5 π.χ. αν δείχνει το 7: 5x7 = 35, αν δείχνει το 8: 5x8 = 40, αν δείχνει το 9: 5x9 = 45, αν δείχνει το 10: 5x10 = 50, αν δείχνει το 11: 5x11 = 55.
Ένα βιβλίο που σε ταξιδεύει (2) Βίρα τις άγκυρες!! Πάμε στη Σαμοθράκη, το νησί των Μεγάλων Θεών
Οι Μεγάλοι Θεοί αποτελούνταν από πολλές θεότητες, οι οποίες φαίνεται να προϋπήρχαν της άφιξης των πρώτων Ελλήνων στο νησί τον 7ο αιώνα π.Χ. Η πιο σημαντική θεότητα είναι η Μεγάλη Μητέρα. Οι θεότητες που λατρεύονταν ήταν διαφορετικές από αυτές των Ολύμπιων θεών.Οι γραπτές πηγές της αρχαιότητας αναφέρουν τις θεότητες αυτές συνολικά ως Κάβειροι, ενώ συνήθως αναφέρονται με το όνομα Μεγάλοι Θεοί.
Η Μεγάλη Μητέρα ήταν η θεότητα η οποία συχνά απεικονίζεται στα νομίσματα της Σαμοθράκης ως καθιστή γυναίκα, με ένα λιοντάρι δίπλα της. Οι αρχαίοι Έλληνες την συσχέτιζαν με τη θεά της γονιμότητας Δήμητρα.Η Μεγάλη Μητέρα ήταν η παντοδύναμη κυρίαρχος της άγριας φύσης των βουνών, και λατρεύονταν επί ιερών βράχων όπου οι θυσίες και τα αναθήματα προσφέρονταν προς τιμή της.
Η Εκάτη σημαντική θεότητα της φύσης.
Ο Καδμίλος θεός της γονιμότητας τον οποίο οι Έλληνες ταυτοποίησαν με τον Ερμή. Τα ιερά του σύμβολα ήταν η κεφαλή ενός κριαριού και το κηρύκειο.
Δύο άλλες αρσενικές θεότητες οι οποίες συνόδευαν τον Καδμίλο, ο Δάρδανος και ο Ηετίωνας, οι οποίοι επίσης ταυτοποιούνται και με τους Διόσκουρους ως προστάτες των ναυτικών.
Ένα ζεύγος θεοτήτων του κάτω κόσμου, ο Αξιόκερσος και η Αξιόκερσα, οι οποίοι αντιστοιχούν στον Άδη και την Περσεφόνη.
Το Ιερό των Μεγάλων Θεών είναι συγκρότημα ναών στη Σαμοθράκη στο οποίο τελούνταν μυστηριακές τελετέςπρος τιμή των Μεγάλων Θεών. Βρίσκονταν κοντά στην αρχαία πόλη της Σαμοθράκης -σημερινή Παλαιόπολη-, και δέχονταν αποστολές πρεσβευτών από άλλες πόλεις -κράτη στον χώρο κατά τη διάρκεια των εορτών.
Η Νίκη της Σαμοθράκης
Η Νίκη της Σαμοθράκης είναι μαρμάρινο γλυπτό άγνωστου καλλιτέχνη που βρέθηκε στο ιερό των Μεγάλων θεών στη Σαμοθράκη και παριστάνει φτερωτή τη θεά Νίκη. Το γλυπτό εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου από το 1884. Είναι μία από τις τρεις φτερωτές Νίκες που βρέθηκαν στο ναό της Σαμοθράκης.
Πλούσια βλάστηση, πεντακάθαρα νερά, φαράγγια και ποτάμια. Μπορείς να κάνεις πεζοπορία, ορειβασία, αναρρίχηση και διάσχιση φαραγγιών. Πού μπορείς να τα βρεις:
"Γρια Βάθρα": Στα Θερμά, λίμνες και μικροί καταρράκτες που σχηματίζονται διαδοχικά από τον καταρράκτη που ξεκινά από το βουνό Σάος.
"Βάθρες του Φονιά": Πεζοπορία και ορειβασία για να αρχίσει να ανακαλύπτει κανείς τις πολυάριθμες βάθρες με το παγωμένο αναζωογονητικό νερό.
"Κρεμαστό": Εντυπωσιακός καταρράκτης που πέφτει από ύψος 83μ. μέσα στη θάλασσα.Μόνο με καραβάκι.
Παραλία "Παχιά Άμμος". Η μοναδική με άμμο. Βρίσκεται στην νότια πλευρά του νησιού.
Παραλία "Κήποι". Παραλία με μαύρο βότσαλο που συναντά κανείς στο βόρειο άκρο του νησιού μετά από μια φανταστική παραθαλάσσια διαδρομή.
Παραλία "Βάτος": Ψιλό βότσαλο και υπέροχα γαλαζοπράσινα νερά, μόνο με καραβάκι.
Ο βυθός του νησιού προσφέρεται για καταδύσεις και υποβρύχιο ψάρεμα.
Από το βορρά κατευθυνόμαστε στο Νότο και πάμε στο νησί των Ιπποτών!!
Ρόδος: Από πού να πήρε το όνομά της;
Γιατί το λένε νησί των Ιπποτών;
Το 1309 το νησί πουλήθηκε στο τάγμα των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ. Το τάγμα ίδρυσε την έδρα του στη Ρόδο και απέκτησε κατά την χρονική περίοδο αυτή ηγετικό ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο.
Κατά την διάρκεια της παραμονής των Ιπποτών στη Ρόδο, οι οχυρώσεις επεκτάθηκαν, εκσυγχρονίσθηκαν και συνεχώς ενισχύονταν. Ένα νοσοκομείο, ένα παλάτι, αρκετές εκκλησίες ήταν ορισμένα από τα πολλά δημόσια κτίρια τα οποία ανεγέρθηκαν την εποχή αυτή. Οι περισσότεροι από τους δρόμους της Μεσαιωνικής πόλης συμπίπτουν με τους δρόμους της αρχαίας πόλης. Στο ψηλότερο σημείο του Κάστρου των Ιπποτών βρίσκεται το εντυπωσιακό Παλάτι των Μεγάλων Μαγίστρων, ο επιβλητικός όγκος του οποίου, καθώς δεσπόζει πάνω στην Παλιά Πόλη της Ρόδου μαγνητίζει τα βλέμματα απ΄ όποιο σημείο κι αν το κοιτάξεις.
Το 1522 η Ρόδος πέρασε στα χέρια των Τούρκων. Με την τουρκική κατάκτηση η Ρόδος έμεινε υπόδουλη για τέσσερις αιώνες έως το 1912 οπότε και κατελήφθη από τους Ιταλούς.
Μια γεύση από το νησί ...
Κολοσσός της Ρόδου
Ο Κολοσσός της Ρόδου θεωρείται ως ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου. Ήταν ένα τεράστιο σε διαστάσεις άγαλμα το οποίο απεικόνιζε τον θεό Απόλλωνα το οποίο κατασκεύασε ο Λίνδιος γλύπτης και μηχανικός Χάρης και χρειάστηκε 12 χρόνια. Ο Χάρης ήταν μαθητής του περίφημου γλύπτη Λύσιππου, γνωστού για τις προτομές του Μ. Αλεξάνδρου.
Σύμφωνα με τον θρύλο, τον 4ο αιώνα π.Χ. ο θεός Απόλλωνας έσωσε τον λαό της Ρόδου από μία επίμονη πολιορκία του Μακεδόνα στρατηγού Δημήτριου του Πολιορκητή. Ως έκφραση ευγνωμοσύνης προς τον προστάτη τους, οι Ρόδιοι ανήγειραν τον Κολοσσό, ένα γιγαντιαίο μπρούτζινο άγαλμα, που υψωνόταν περίπου 33 μέτρα πάνω από το μαρμάρινο βάθρο του.
Δυστυχώς, όμως, το 222 π.Χ.περίπου 60 χρόνια μετά τα αποκαλυπτήρια, ο Κολοσσός κατέρρευσε, καθώς τα γόνατά του τσακίστηκαν από ένα σεισμό. Σήμερα δεν ξέρουμε πώς ακριβώς ήταν ή πώς στεκόταν ο Κολοσσός, έτσι όλες οι αναπαραστάσεις του είναι απλώς υποθέσεις...
