“Και να, τι θέλω τώρα να σας πω Μες στις Ινδίες μέσα στην πόλη της Καλκούτας, φράξαν το δρόμο σ’ έναν άνθρωπο. Αλυσοδέσαν έναν άνθρωπο κει που εβάδιζε. Να το λοιπόν γιατί δεν καταδέχουμαι να υψώσω το κεφάλι στ’ αστροφώτιστα διαστήματα. Θα πείτε, τ’ άστρα είναι μακριά κι η γη μας τόση δα μικρή. Ε, το λοιπόν, ο,τι και να είναι τ’ άστρα, εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω. Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό, πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο, είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει. Είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε.”
Το ποίημά του Kız Çocuğu (Το μικρό κορίτσι) είναι μια έκκληση για την ειρήνη από ένα επτάχρονο κοριτσάκι, δέκα χρόνια μετά το θάνατό του στη Χιροσίμα. Είναι ένα από τα πιο σημαντικά αντιπολεμικά τραγούδια και το έχουν ερμηνεύσει σπουδαίοι καλλιτέχνες και συγκροτήματα, όπως η Τζόαν Μπαέζ, οι The Byrds, ο Πολ Ρόμπσον, οι This Mortal Coil, και The Fall. Στον αγγλόφωνο κόσμο είναι γνωστό με τους τίτλους I Come and Stand At Every Door, I Come and Stand At Your Door και Hiroshima Girl. Την προσαρμογή των στίχων έκανε ο Μπομπ Σίγκερ, ενώ η μουσική βασίζεται σε λαϊκό σκοπό της Σκωτίας. Πηγή: https://www.sansimera.gr
Το μικρό κορίτσι
Εγώ είμαι, εγώ είμαι που χτυπάω την πόρτα σας Εδώ ή αλλού, χτυπάω όλες τις πόρτες Ω, μην τρομάζετε καθόλου πούμαι αθώρητη Κανένας μια μικρή νεκρή δεν μπορεί νάιδει Εδώ και δέκα χρόνια, εδώ καθόμουνα Στη Χιροσίμα ο θάνατος με βρήκε Κ’ είμαι παιδί, τα εφτά δεν τα καλόκλεισα Μα τα νεκρά παιδιά δε μεγαλώνουν. Πήραν πρώτα φωτιά οι μακριές πλεξούδες μου Μου καήκανε τα χέρια και τα μάτια Όλη-Όλη μια φουχτίτσα στάχτη απόμεινα Την πήρε ο άνεμος κι’ αυτή σ’ ένα ουρανό συγνεφιασμένο. Ω, μη θαρρείτε πως ζητάω για μένα τίποτα, Κανείς εμένα δε μπορεί να με γλυκάνει Τι το παιδί που σαν εφημερίδα κάηκε Δεν μπορεί πια τις καραμέλες σας να φάει. Εγώ είμαι που χτυπάω την πόρτα σας, ακούστε με, Φιλέψτε με μονάχα την υπογραφή σας Έτσι που τα παιδάκια πια να μη σκοτώνονται Και να μπορούν να τρώνε καραμέλες.
Θα γελάσεις απ'τα βάθη των χρυσών σου ματιών Είμαστε μεσ' το δικό μας κόσμο Η πιο όμορφη θάλασσα ειν' αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει Τα πιο όμορφα παιδιά δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα Τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα Κι αυτό που θέλω να σου πω το πιο όμορφο απ' όλα δεν στοχω πει ακόμα
Μια σύντομη ξενάγηση στην Αντίπαρο
Παλιά επαγγέλματα ....
Μπορείς να δεις μια εξαιρετική παρουσίαση του Γ. Σουδία στον παρακάτω σύνδεσμο:
Είναι ένα κείμενο που αποτελείται από ερωτήσεις και απαντήσεις. Συνήθως έχουμε δύο πρόσωπα: το πρόσωπο που ρωτάει (πχ. δημοσιογράφος, εργοδότης ) και το πρόσωπο που απαντάει (συνεντευξιαζόμενος).
Ένας τρόπος για να παρουσιαστεί μια συνέντευξη γραπτά είναι χωριστά και με έντονα γράμματα οι ερωτήσεις και χωριστά οι απαντήσεις.
Η προετοιμασία των ερωτήσεων είναι πολύ σημαντική για μια συνέντευξη και εξαρτώνται από το πρόσωπο της συνέντευξης και το θέμα της.
Αρχικά , δημιουργώ θετικό κλίμα (είμαι ευγενικός, χαμογελαστός, διακριτικός, χαλαρός)
Οι ερωτήσεις:
Πρέπει να είναι ξεκάθαρες και σαφείς (έτσι ώστε να μην δυσκολέψω ή παραπλανήσω τον καλεσμένο μου) και να στοχεύουν στην πληροφόρηση.
Πρέπει να έχουν μια σειρά (από τις εύκολες και γενικές στις πιο δύσκολες και ειδικές)
Προσαρμόζω το ύφος μου ανάλογα με το πρόσωπο στο οποίο απευθύνομαι
Προσέχω τον αριθμό των ερωτήσεων (όχι πολλές που μπορεί να κουράσουν αλλά και να μην δημοσιευτούν λόγω χώρου στο έντυπο)
Η Γραμματική της ενότητας Πώς μετατρέπουμε τον ευθύ σε πλάγιο λόγο
Ευθύς ονομάζεται ο λόγος, κατά τον οποίο μεταδίδονται τα λόγια κάποιου άμεσα, δηλαδή όπως ακριβώς τα είπε. Στον ευθύ λόγο, τα λόγια του ομιλητή μπαίνουν σε εισαγωγικά («…») ή πριν από τα λόγια μπαίνει παύλα (-). «Τι μαγείρεψες σήμερα;» ή - Τι μαγείρεψες σήμερα; Πλάγιος ονομάζεται ο λόγος, κατά τον οποίο τα λόγια κάποιου μεταδίδονται έμμεσα. Δηλαδή, όχι ακριβώς όπως τα είπε ο ίδιος, αλλά όπως τα μεταφέρει ένα άλλο πρόσωπο. Στον πλάγιο λόγο δεν χρησιμοποιούμε εισαγωγικά ούτε παύλα. Τον ρώτησα τι μαγείρεψε σήμερα.
ØΠώς μετατρέπουμετον ευθύ λόγο σε πλάγιο
Οι κύριες προτάσεις που έχουν ρήμα στην οριστική μετατρέπονται σε δευτερεύουσες ειδικές προτάσεις.
π.χ. - Θα βρέξει - ευθύς λόγος
Είπε ότι θα βρέξει. - πλάγιος λόγος
Οι κύριες προτάσεις που έχουν ρήμα στην προστακτική (ή την υποτακτική) μετατρέπονται σε δευτερεύουσες βουλητικές προτάσεις.
π.χ. – Έλα αμέσως. - ευθύς λόγος
Τον διέταξε να έρθει αμέσως. - πλάγιος λόγος
- Ας παίξουμε. - ευθύς λόγος
Πρότεινε να παίξουμε. - πλάγιος λόγος
Οι κύριες ερωτηματικές προτάσεις που αρχίζουν με συνδέσμους, ερωτηματικές αντωνυμίες και επιρρήματαδεν αλλάζουν.
π.χ. – Γιατί δε με ειδοποίησες; - ευθύς λόγος
Με ρώτησε γιατί δε τον ειδοποίησα. - πλάγιος λόγος
- Ποιος ήρθε; - ευθύς λόγος
Με ρώτησε ποιος ήρθε. - πλάγιος λόγος
-Πόσο κοστίζει; - ευθύς λόγος
Με ρώτησε πόσο κοστίζει. - πλάγιος λόγος
Οι κύριες ερωτηματικές προτάσεις που αρχίζουν χωρίς ερωτηματική λέξη μετατρέπονται σε δευτερεύουσες πλάγιες ερωτηματικές προτάσεις που εισάγονται με το αν.
π.χ. – Θα παίξουμε στο πάρκο το απόγευμα; - ευθύς λόγος
Τον ρώτησε αν θα παίξουν στο πάρκο το απόγευμα. - πλάγιος λόγος
Οι δευτερεύουσες προτάσειςδεν αλλάζουν.
π.χ. – Φοβόταν μήπως χαθεί. - ευθύς λόγος
Είπε ότι φοβόταν μήπως χαθεί. - πλάγιος λόγος
Τα πρόσωπα, οι αντωνυμίες και οι καταλήξεις των ρημάτων αλλάζουν, ανάλογα με το νόημα.
π.χ. – Περάσατε καλά; - ευθύς λόγος
Μας ρώτησε αν περάσαμε καλά. - πλάγιος λόγος
– Συναντήσαμε έναν παλιό μας συμμαθητή. - ευθύς λόγος
Μας είπαν ότι συνάντησαν ένα παλιό τους συμμαθητή. - πλάγιος λόγος
Για να μετατρέψουμε τον πλάγιο λόγο σε ευθύ:
Προσθέτουμε τα ονόματα των προσώπων που μιλούν είτε βάζουμε κάποια αντωνυμία στη θέση τους.
Χρησιμοποιούμε συνδέσμους (ότι, πως, να, αν…) για να ενώσουμε τις προτάσεις. Μετατρέπουμε δηλαδή τις ανεξάρτητες σε εξαρτημένες. Πριν από τα λόγια του προσώπου που μιλά, βάζουμε ρήματα όπως λέω, ρωτώ, ανακοινώνω, υποστηρίζω, ζητώ, παρακαλώ, απαντώ.
Βάζουμε τα πρόσωπα των ρημάτων (συνήθως) στο τρίτο πρόσωπο ενικού ή πληθυντικού.
Βγάζουμε τα εισαγωγικά, την παύλα και το ερωτηματικό (αν υπάρχει).
Μπορεί να χρειαστεί να αλλάξουμε τους χρόνους.
Αλλάζουμε τα χρονικά επιρρήματα:
Τώρα – τότε Αύριο – την επόμενη μέρα Σήμερα – την ίδια μέρα Χθες – την προηγούμενη ημέρα Αυτή τη στιγμή – εκείνη τη στιγμή
«Αύριο θα γράψουμε διαγώνισμα», ανακοίνωσε η δασκάλα στα παιδιά. Η δασκάλα ανακοίνωσε στα παιδιά ότι αύριο θα γράψουν διαγώνισμα.
Διεθνής Μέρα της Γυναίκας η 8η του Μάρτη, όμως δεν είναι πλατιά γνωστή η ιστορία της καθιέρωσης αυτής της επετείου. Η μέρα αυτή έχει τις ρίζες της βαθιά στην ιστορία του εργατικού κινήματος. Στις 8 του Μάρτη 1857, οι εργάτριες στα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, κατεβαίνουν σε απεργία και διαδηλώσεις. Ζητούν ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και μείωση των ωρών εργασίας. Υπολογίζεται ότι οι γυναίκες εκείνη την εποχή δούλευαν στα εργοστάσια περίπου 16 ώρες τη μέρα ενώ οι μισθοί τους ήταν σημαντικά μικρότεροι απ’ τους μισθούς των ανδρών. Έτσι στα αιτήματα των εργατριών της Νέας Υόρκης περιλαμβανόταν και η μείωση των ωρών εργασίας στις 10, αλλά και η εξίσωση των μισθών ανδρών και γυναικών.
Όμως εκτός των άλλων διακρίσεων, οι εργάτριες είχαν να αντιμετωπίσουν και τη διάκριση που γινόταν ανάμεσα στους εργαζόμενους αγγλοσαξονικής καταγωγής και στους υπόλοιπους υπέρ των πρώτων. Η απεργία της 8ης του Μάρτη 1857 ήταν απ’ τις σημαντικότερες στιγμές του εργατικού κινήματος διεθνώς, αφού έβαζε στην πρώτη γραμμή τα ζητήματα κατά της εκμετάλλευσης, κατά των φυλετικών διακρίσεων, κατά της ανισοτιμίας ανδρών και γυναικών.
Σουφραζέτες
Πρόκειται για όρο που επινοήθηκε από την εφημερίδα Daily Mail σαν υποτιμητικός χαρακτηρισμός για τα μέλη του κινήματος υπέρ του δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες, το οποίο δραστηριοποιήθηκε στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα στο Ηνωμένο Βασίλειο, ιδίως δε για συγκεκριμένα μέλη της Women's Social and Political Union (Κοινωνική και Πολιτική Ένωση Γυναικών).
Ωστόσο, μετά την επανοικειοποίηση της λέξης από πρώην και νυν μέλη του κινήματος, ο όρος έχασε τις αρχικές αρνητικές δηλώσεις του. Οι σουφραζέτες ήταν συνήθως γυναίκες από τη μεσαία τάξη, με επισφαλή κοινωνικοοικονομική κατάσταση, οι οποίες επιθυμούσαν να βελτιώσουν τις ζωές τους. Ο αγώνας για κοινωνική αλλαγή, σε συνδυασμό με το έργο υπέρμαχων των δικαιωμάτων των γυναικών όπως ο Τζον Στιούαρτ Μιλ (John Stuart Mill), προετοίμασαν την εμφάνιση ενός κινήματος, στο οποίο συσπειρώθηκαν μαζικά γυναίκες που διεκδικούσαν το δικαίωμα ψήφου. Ο όρος «σουφραζέτα» προέρχεται από τη λέξη «suffragist», που δηλώνει τον υποστηρικτή του «suffrage», δηλαδή του δικαιώματος ψήφου. Οι σουφραζέτες διεκδικούσαν τη συμμετοχή στα κοινά και ίση μεταχείριση με τους άντρες.Το Νοέμβριο του 1918, πέρασε η Νομοθετική Πράξη της Εκλεξιμότητας των Γυναικών, εκχωρώντας στις γυναίκες το δικαίωμα της εκλογής στη Βουλή. Η Νομοθετική Πράξη Εκπροσώπησης του 1928 επέκτεινε το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες άνω των 21, εξισώνοντας έτσι οριστικά το δικαίωμα ψήφου μεταξύ αντρών και γυναικών.
Χρειάστηκαν δεκαετίες έντονων γυναικείων αγώνων για να μπορέσουν οι Ελληνίδες να αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου.
Για πρώτη φορά ψήφισαν στις δημοτικές εκλογές της 11ης Φεβρουαρίου 1934. Εκλογικό δικαίωμα δεν δόθηκε σε όλες, αλλά μόνο σε όσες είχαν κλείσει τα 30 χρόνια και διέθεταν τουλάχιστον απολυτήριο Δημοτικού.
Η πλήρης κατοχύρωση των πολιτικών δικαιωμάτων των γυναικών ψηφίστηκε στις 28 Μαΐου του 1952, χωρίς όμως τελικά να συμμετάσχουν στις εκλογές του Νοεμβρίου, γιατί δεν είχαν ενημερωθεί οι εκλογικοί κατάλογοι. Το 1953, σε επαναληπτική εκλογή στη Θεσσαλονίκη, εξελέγη η πρώτη γυναίκα βουλευτής. Ήταν η Ελένη Σκούρα («Ελληνικός Συναγερμός»), που μαζί με τη Βιργινία Ζάννα («Κόμμα Φιλελευθέρων»), υπήρξαν οι δυο πρώτες γυναίκες υποψήφιες για το βουλευτικό αξίωμα.
Τα πρώτα εργατικά κινήματα στον ελλαδικό χώρο δημιουργήθηκαν ταυτόχρονα με την ανάπτυξη της καπνοκαλλιέργειας τον 19ο αιώνα.
Το 1892 έγινε η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στο νεοελληνικό κράτος, από το Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Καλλέργη. Το 1893, 2.000 εργάτες διαδήλωσαν ζητώντας οκτάωρο, Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων. Το 1894, γίνεται μια μεγάλη συγκέντρωση με τα ίδια αιτήματα που λήγει με 10 συλλήψεις και τον Αύγουστο ακολουθεί η σύλληψη του σοσιαλιστή Σταύρου Καλλέργη.
9 Μαΐου 1936: Η μητέρα του Τάσου Τούση θρηνεί τον γιο της, τον πρώτο νεκρό της αιματηρής καταστολής της διαδήλωσης των καπνεργατών της Θεσσαλονίκης.
Το 1936 κορυφώνονται οι διαδηλώσεις από τους καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης. Τα γεγονότα ξεκίνησαν γύρω στον Φεβρουάριο, με κατάληψη ενός εργοστασίου ύστερα από την απόρριψη των αιτημάτων των εργατών και συνεχίστηκε με συμπαράσταση καπνεργατών από άλλα εργοστάσια. Εναντίον τους χρησιμοποιήθηκε τόσο η αστυνομία όσο και ο στρατός. Δεν υπήρχε κεντρική συγκέντρωση αλλά μικρές συγκεντρώσεις με ομιλητές σε διάφορα μέρη της πόλης.
Οι εργατικές κινητοποιήσεις κορυφώθηκαν στην πόλη τον Μάιο του 1936, με τη μεγάλη απεργία και διαδήλωση των καπνεργατών, που πνίγηκε στο αίμα, με συνολικά δώδεκα νεκρούς ανάμεσα στους οποίους και ο 25χρονος αυτοκινητιστής Τάσος Τούσης, στη διασταύρωση Εγνατία και Βενιζέλου. Η φωτογραφία που απαθανάτισε την μητέρα του να τον θρηνεί μόνη στο μέσον του δρόμου, στη διασταύρωση των οδών Βενιζέλου και Εγνατία, δημοσιεύθηκε στον Τύπο και αποτέλεσε την έμπνευση του Γιάννη Ρίτσου για τη συγγραφή της συλλογής του Επιτάφιος.
ΠΗΓΗ:https://el.wikipedia.org/
Σχηματισμός επιθέτων όπως στα αρχαία
–ύς, – ιά, –ύ * Όπως το επίθετο ο βαθύς, η βαθιά, το βαθύ κλίνονται τα επίθετα: ελαφρύς, βαρύς, μακρύς, παχύς, πλατύς, φαρδύς, τραχύς και άλλα. -ύς, -εία, ύ
Ενικός
Ονομαστική
ο ευθύς
η ευθεία
το ευθύ
Γενική
του ευθέος
της ευθείας
του ευθέος
Αιτιατική
τον ευθύ
την ευθεία
το ευθύ
Κλητική
- ευθύ
-ευθεία
-ευθύ
Πληθυντικός
Ονομαστική
οι ευθείς
οι ευθείες
τα ευθέα
Γενική
των ευθέων
των ευθειών
των ευθέων
Αιτιατική
τους ευθείς
τις ευθείες
τα ευθέα
Κλητική
-ευθείς
-ευθείες
- ευθέα
* Σε επίσημο ύφος, κάποια επίθετα σχηματίζονται όπως τα επίθετα σε –ύς, – εία, –ύ και χρησιμοποιούνται σε στερεοτυπικές εκφράσεις, όπως: ταχεία αμαξοστοιχία, οξεία γωνία , βαρέα επαγγέλματα και άλλα. – ής, – ής, –ές * Όπως το επίθετο ο αληθής, η αληθής, το αληθές κλίνονται τα επίθετα: ευγενής, ασθενής, δημοφιλής, επιμελής, επιεικής, διεθνής, αγενής και άλλα. Προσέχω: το αρσενικό και το θηλυκό έχουν ίδιες καταλήξεις. – ων, – ουσα, –ον * Όπως το επίθετο ο ενδιαφέρων, η ενδιαφέρουσα, το ενδιαφέρον κλίνονται τα επίθετα: πρωτεύων, δευτερεύων, μέλλων, εποπτεύων, υπάρχων, φλέγων, επείγων και άλλα. Τα επίθετα σε –ύς, –ιά, –υ, -ύς, -εία, -ύ –ων –ουσα, –ον και –ης, –ης, –εςδιατηρούν την κλίση των αρχαίων ελληνικών. ο βαθύς, η βαθιά, το βαθύ
Πώς φτιάχνουμε μια εικονογραφημένη ιστορία
Για να φτιάξουμε μια εικονογραφημένη ιστορία: 1) Γράφουμε ή βρίσκουμε την ιστορία που θέλουμε να εικονογραφήσουμε. 2) Χωρίζουμε την ιστορία σε μέρη / σκηνές. 3) Για κάθε σκηνή της ιστορίας φτιάχνουμε ένα πλαίσιο. 4) Ζωγραφίζουμε τους ήρωες και το χώρο. 5) Φτιάχνουμε «συννεφάκια» και μέσα γράφουμε τα λόγια των ηρώων. Προσέχω: * Τα λόγια των ηρώων πρέπει να είναι σύντομα και σαφή. * Βάζουμε τα κατάλληλα σημεία στίξης για να εκφράσουμε τα συναισθήματα των ηρώων.
Επειδή το τετραγωνικό χιλιόμετρο είναι μια πολύ μεγάλη επιφάνεια, για την καθημερινή ζωή χρησιμοποιούμε ένα άλλο πολλαπλάσιο του τετραγωνικού μέτρου, τοστρέμμα που ισούται με 1.000 τ.μ.
Σε κάθε δεκαδικό που δηλώνει τετραγωνικά μέτρα, το ακέραιο μέρος του δεκαδικού εκφράζει τετραγωνικά μέτρα, τα δύο πρώτα δεκαδικά ψηφία εκφράζουν τετ. δεκατόμετρα, τα δύο επόμενα τετ. εκατοστόμετρα και τα άλλα δύο τετ. χιλιοστόμετρα.
Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, την ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και καθιερώθηκε από τη Διεθνή Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (Ιnternational Board on Books for Young People – ΙΒΒΥ) το 1966.
Το μήνυμα της Διεθνούς Οργάνωσης Βιβλίων για τη νεότητα (ΙΒΒΥ) για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου 2.4.2021
Η μουσική των λέξεων – Margarita Engle (Η.Π.Α.)
Όταν διαβάζουμε, το μυαλό μας βγάζει φτερά. Όταν γράφουμε, τα δάχτυλά μας τραγουδούν.
Οι λέξεις είναι ήχοι από τύμπανα και φλάουτα στη σελίδα, καλλίφωνα πουλιά που πετούν ψηλά, ελέφαντες που σαλπίζουν, ποτάμια που κυλούν, καταρράκτες που ξεχύνονται, πεταλούδες που στροβιλίζονται ψηλά στον αέρα!
Οι λέξεις μας καλούν να χορέψουμε – ρυθμούς, στίχους, χτυποκάρδια, παλιές ιστορίες και νέες, φανταστικές και αληθινές.
Είτε είσαι στο σπίτι ασφαλής ή τρέχεις να περάσεις τα σύνορα για μια άλλη χώρα και μια ξένη γλώσσα, οι ιστορίες και τα ποιήματα σου ανήκουν.
Όταν μοιραζόμαστε λέξεις, οι φωνές μας γίνονται η μουσική του μέλλοντος, ειρήνη, χαρά και φιλία, μια μελωδία ελπίδας.
Ο Γεώργιος Α', Βασιλεύς των Ελλήνων, όπως ήταν ο συνταγματικός του τίτλος (24 Δεκεμβρίου1845 - 18 Μαρτίου1913), υπήρξε ο μακροβιότερος βασιλιάς της Ελλάδας. Ήταν ο δεύτερος κατά σειρά Βασιλιάς της νεότερης Ελλάδας μετά τον Όθωνα και αρχηγός του νέου Βασιλικού Οίκου. Ανήλθε στο θρόνο τον Νοέμβριο του 1863. Δολοφονήθηκε στις 18 Μαρτίου 1913 στη Θεσσαλονίκη.
Γεώργιος ο Α΄1864 ΠΗΓΗ:https://el.wikipedia.org/
ΠΗΓΗ:https://el.wikipedia.org/
Ο θυρεός της δυναστείας του Γεώργιου ΠΗΓΗ:https://el.wikipedia.org/
Οι Άγγλοι παραχωρούν τα Επτάνησα στην Ελλάδα ως δώρο στο νέο βασιλιά.
1864: Ψηφίζεται νέο, πιο δημοκρατικό Σύνταγμα.
Οι εξουσίες του βασιλιά περιορίζονται.
Το πολίτευμα της χώρας γίνεται Βασιλευόμενη Δημοκρατία.
ΠΗΓΗ: https://argolikivivliothiki.gr/
1881: Ενσωματώνονται στη χώρα η Θεσσαλία και ο νομός Άρτας από την Ήπειρο.
Αυξάνεται ο πληθυσμός και οι καλλιεργήσιμες εκτάσει
Στις 18 Μαρτίου1913, ο Γεώργιος Α΄ θέλοντας να επισκεφτεί για εθιμοτυπικούς λόγους τον Γερμανό ναύαρχο Γκόπφεν, κατέβηκε στην αποβάθρα του Λευκού Πύργου. Στη συμβολή της οδού Βασιλίσσης Όλγας, ο Αλέξανδρος Σχινάς πλησίασε και από μικρή απόσταση πυροβόλησε καίρια τον Γεώργιο Α΄. Έπειτα προσπάθησε να πυροβολήσει και τον υπασπιστή του, αλλά εκείνος πρόλαβε και τον αφόπλισε. Ο Σχινάς συνελήφθη από δυο χωροφύλακες, που βρισκόταν στο σημείο και ανακρίθηκε. Στις 6 Μαΐου, σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, αυτοκτόνησε πηδώντας από το παράθυρο του τμήματος της χωροφυλακής, όπου κρατούνταν.
Ο τραυματισμένος Γεώργιος μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο «Παπάφειο Ίδρυμα», αλλά οι γιατροί δεν μπόρεσαν να του προσφέρουν καμία βοήθεια, αφού ο Γεώργιος ήταν ήδη νεκρός. Αμέσως η πόλη τέθηκε σε κατάσταση επιφυλακής, τα καταστήματα έκλεισαν και άρχισαν οι καμπάνες των εκκλησιών να χτυπούν πένθιμα.
Πρωθυπουργός. Ο Τρικούπης κυριάρχησε στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας επί 19 χρόνια, από το 1875 έως το 1894, παίρνοντας τη θέση του πρωθυπουργού επτά συνολικά φορές και κυβέρνησε τη χώρα για σχεδόν 10 χρόνια από τα 20 αυτής της περιόδου.
Συνέβαλε αποφασιστικά στην προσάρτηση του νομού Άρτας.
Ίδρυσε σχολεία και εκκλησίες στις αλύτρωτες περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που κατοικούσαν υπόδουλοι Έλληνες Πραγματοποίησε σημαντικά έργα για τον εκσυγχρονισμό της χώρας.
Βελτίωσε τις συγκοινωνίες με την κατασκευή οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου.
Στην τελευταία του κυβέρνηση δεν μπόρεσε να αντεπεξέλθει στις οικονομικές υποχρεώσεις που είχε δημιουργήσει έναντι των ξένων δανειστών με συνέπεια να επέλθει η πτώχευση της Ελλάδας με την ιστορική φράση του «δυστυχώς επτωχεύσαμεν». Θεωρείται ένας από τους κορυφαίους και σημαντικότερους πολιτικούς της Ελλάδας. Συχνά, αποκαλείται ως ο «μεγάλος εκσυγχρονιστής» της Ελλάδας, λόγω των εκσυγχρονιστικών έργων που προώθησε.
Γελοιογραφία της εποχής, που δείχνει τον Χαρ. Τρικούπη πάνω σε ένα καράβι που βυθίζεται να ψάχνει απεγνωσμένα να βρει δάνεια (www.mixanitouxronou.gr)
https://www.news247.gr/mixani-tou-xronou/
Η διώρυγα της Κορίνθου
Η διώρυγα του Ξέρξη το 480 π.Χ.
ΠΗΓΗ: el.wikipedia.org/
Η αποξήρανση της λίμνης Κωπαΐδας
Κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής ΠΗΓΗ: https://digitalzoot.weebly.com/
Τον Ιούλιο του 1874, ο Χαρίλαος Τρικούπης πρότεινε την καθιέρωση τηςΑρχής της Δεδηλωμένης, δηλαδή της αρχής εκείνης όπου ο Βασιλιάς διορίζει πρωθυπουργούς μόνον όσους διέθεταν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, δηλαδή είχαν λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή.
Η αναβίωση των Ολυμπιακών αγώνων
Η άσχημη οικονομική κατάσταση της Ελλάδας δεν την εμπόδισε να οργανώσει το 1896 τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες (αφού τότε δεν απαιτούσαν τα υπέρογκα έξοδα που απαιτούν στις μέρες μας).
ΠΗΓΗ: https://digitalzoot.weebly.com/
Βιομηχανική επανάσταση Η βιομηχανική επανάσταση είναι μια περίοδος σταθμός για την πορεία της ανθρωπότητας καθώς επηρέασε και διαμόρφωσε καταλυτικά τη πορεία της κοινωνίας. Τον 18ο και τον 19ο αιώνα εφευρέθηκαν νέες μηχανές, πολλές από τις οποίες ήταν ατμοκίνητες. Οι άνθρωποι εξόρυσσαν άνθρακα από τα ανθρακωρυχεία και οι μηχανικοί έβρισκαν νέες μεθόδους παραγωγής σιδήρου και χάλυβα. Αυτή ήταν η βιομηχανική εποχή που ξεκίνησε στη Μεγάλη Βρετανία αλλά γρήγορα εξαπλώθηκε στην Ευρώπη και στη Βόρεια Αμερική, όταν καινούργιες πόλεις και μεγάλες βιομηχανίες χτίζονταν κοντά στα νέα κανάλια και στις σιδηροδρομικές γραμμές.
.jpg)
.jpg){kind=link}