Κεφάλαιο 36

Οι κάτοικοι της Ασίας

Τα παιδιά της Ασίας

Στην Ασία αναπτύχθηκαν σπουδαίοι αρχαίοι πολιτισμοί. Κυρίως στη Μεσοποταμία, την Κίνα και την Ινδία. Επίσης ιδρύθηκαν και εξαπλώθηκαν πολλές θρησκείες, ομιλούνται πολλές γλώσσες και κατοικούν όλες οι φυλές του κόσμου. Οι ασιατικοί λαοί διαφέρουν μεταξύ τους σε πολλούς τομείς: στη φυλή, στη θρησκεία, στη γλώσσα, στα ήθη και έθιμα, στην καθημερινή ζωή, στο πολιτισμικό και μορφωτικό επίπεδο. Οι παράγοντες που διαφοροποιούν αυτούς τους λαούς έχουν να κάνουν με το κλίμα, το έδαφος, την οικονομία, τη μόρφωση κλπ κάθε χώρας.

• Στη Μέση Ανατολή συναντάμε μεγάλες συγκεντρώσεις πληθυσμών. Εδώ απλώνονται και μεγάλοι ποταμοί και κοιλάδες. Άλλωστε κατά την αρχαιότητα εμφανίστηκαν εδώ και σπουδαίοι πολιτισμοί, οι οποίοι επηρέασαν και την ανάπτυξη πολλών κοντινών κρατών.

Οι πολιτισμοί των Ασσυρίων, των Φοινίκων, των Βαβυλωνίων, των Περσών, των Αράβων είναι μερικοί από τους σπουδαίους πολιτισμούς που γεννήθηκαν στην εύφορη Μεσοποταμία αλλά και στη γύρω περιοχή.

 

Αυτό που ενώνει αυτούς τους λαούς είναι η ισλαμική θρησκεία που είναι κοινή σε όλους καθώς και η αραβική γλώσσα. Επίσης στον παρόμοιο τρόπο ζωής, που είναι αυστηρά προσηλωμένοι στις αξίες, στα έθιμα και στους ηθικούς νόμους των προγόνων τους.

• Στην Ινδία κατοικούν πολλές φυλές, ομιλούνται 14 επίσημες γλώσσες και ο συνδετικός τους κρίκος είναι η θρησκεία. Ο ινδουισμός είναι η κυρίαρχη θρησκεία της Ινδίας σε αντίθεση με τις γύρω χώρες (Πακιστάν, Αφγανιστάν και Μπαγκλαντές) που επικρατεί ο μουσουλμανισμός.

• Ένας επίσης πανάρχαιος λαός είναι και οι Κινέζοι. Αυτοί ανήκουν στην κίτρινη φυλή, είναι βουδιστές, κομφουκιανιστές και ταοϊστές και είχαν αναπτύξει πλούσιο και πανάρχαιο πολιτισμό.

Ανακάλυψαν το χαρτί, την πυξίδα, το σεισμογράφο και έκαναν πρώτοι χρήση της πυρίτιδας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν είναι ο υπερπληθυσμός αφού πλέον έχουν ξεπεράσει και το 1.300.000.000

• Οι Ιάπωνες χαρακτηρίζονται για την εργατικότητά τους, την ευφυΐα τους, την πειθαρχία τους. Διακρίνονται σε όλους τους τομείς και ανέπτυξαν ιδίως τη βιομηχανία και την τεχνολογία. Θεωρούνται οι πιο μορφωμένοι στον κόσμο και χαρακτηρίζονται για το υψηλό τους πολιτιστικό επίπεδο.

 

Τα βραβευμένα ποιήματα του διαγωνισμού

                                    Η Ψυχή
 

Μπαίνουν οι άνθρωποι στα καράβια τα παλιά

χωρίς ρούχα, νερό, φαγητό, λεφτά. 

Μπαίνουν εκεί µέσα µε µόνο προστάτη τον Αλλάχ

µαζί µε τους δουλεµπόρους που κάνουν τον Σεβάχ. 

Στα σπίτια τους πίσω γίνεται αιµατοχυσία

για το ποιος θα πάρει τη δικιά τους περιουσία. 

Ακούµε το Χαλέπι καταστρέφεται

πλέον, ούτε η Δαµασκός δεν βλέπεται. 

Σε όλον το δρόµο ταλαιπωρούνται

στην ψυχική καταστροφή οδηγούνται. 

Τραβούν πάνω στα καράβια για τη Δύση

ξέροντας ότι κανείς δεν πρόκειται να τους χαρίσει. 

Και πολλά γεµάτα καράβια αναποδογυρίζουν

οι άνθρωποι πνιγµένοι, πια δεν γυρίζουν.

 

Κι αυτά τα κακόµοιρα, αδικοχαµένα παιδιά

που χάθηκαν σαν τον Αϊλάν κι αυτά. 

Κάνει κι ο Χάρος χαρά,

γιατί σπανίως παίρνει παιδιά. 

Των παιδιών αυτών η πρώτη τους συλλαβή

ήταν «Αχ» και φωνάζουν «γιατί». 

Αυτά τα αγγελούδια µε φτερούγες κοµµένες

είναι πλέον ελπίδες χαµένες. 

Είναι πλέον ο κόσµος άδικος

χωρίς να κάνεις τίποτα, γίνεσαι κατάδικος. 

Άλλοι περπατούν σε κόκκινο χαλί

και άλλοι φεύγουν χωρίς να έχουν ζήσει τη ζωή.

 

Το γάλα που τους δόθηκε είναι χαµένο

το νερό πλέον είναι της µοίρας το πεπρωµένο.

 

Και όταν περνούν τα βάσανα αυτά

τους υποδέχονται άνθρωποι µε µεγάλη καρδιά. 

Τους κρατούν σαν φίλοι καρδιακοί

που παρηγορούν σε µια άτυχη στιγµή.

 

Παραδίδουν ένα χαµόγελο µέχρι τα αυτιά

και δίνουν στους ανθρώπους χαρά. 

 Τους σκεπάζουν µε κουβέρτες σαν µάνα στοργική

που καληνυχτίζει το µικρό της το παιδί. 

«Ποιοι είστε εσείς;», ένας ρωτά

και ένας άλλος απαντά. 

«Αυτοί είναι οι Έλληνες, δεν γίνεται να απαντούν

γιατί σε σκηνές µας οδηγούν». 

Ακούει από παλιούς εκεί

πως είναι άνθρωποι καταπληκτικοί. 

Ακούει πως δεν είναι η αγάπη τους πλαστή

πως τούτοι έχουν µια τεράστια ψυχή.

 

Το µόνο λίγο που έχουν είναι τα λεφτά

όµως δεν φτάνουν χρηµατοφυλάκια

για τη δικιά τους ανθρωπιά. 

Αυτή, λοιπόν, είναι η Ελλάδα, του Θεού 

το αριστούργηµα

για τους πρόσφυγες, άλλωστε, φαντάζει σαν

ένα θεσπέσιο αραβούργηµα. 

Αυτή, λοιπόν, είναι της Ελλάδας η ψυχή

που έσωσε πολλών Σύριων τη ζωή. 

Διότι, όταν κάποιος καταφεύγει στην προσφυγιά

το µόνο που χρειάζεται είναι αλληλεγγύη

και ανθρωπιά.  

 («Δαμιανός» , Πειραματικό Γυμνάσιο του Πανεπιστημίου Κρήτης)

Η αλληλεγγύη μέσα μας…

 

Κάνοντας ιστορική αναδρομή,

η πλοκή αλλάζει τροπή,

η ψυχή γλυκά ημερεύει

και η καρδιά παντού αφεντεύει

Ο Προμηθέας κάνει την αρχή

προσφέροντας στον κόσμο ζέστη μαγική,

απλώνει χέρι βοηθείας

και ανιδιοτελούς φιλανθρωπίας

Ο Χριστός μας στη φάτνη γεννιέται

και παντού η αγάπη σκορπιέται

η αλληλεγγύη ολούθε εξαπλώνεται

και το να δίνεις με δάφνες πλαισιώνεται

Έχω ένα όνειρο φωνάζει ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ

και σταματά η μάχη στο ρινγκ

συνάμα κορμιά αγκαλιάζονται

και όλοι για το συνάνθρωπο νοιάζονται

Στο δρόμο αυτών προχωρούμε,

νοιαζόμαστε, μοιραζόμαστε και δρούμε,

σκεφτόμαστε τοπικά, δρούμε παγκόσμια

αλλάζοντας τα κακώς κείμενα εγκόσμια

Με υπομονή ας οπλιστούμε

και χέρι με χέρι ας βαδίσουμε

όλοι μαζί σίγουρα μπορούμε

τη μνήμη του κόσμου να αφυπνίσουμε

Έναν καλύτερο κόσμο να χτίσουμε

και στέρεη βάση ας στήσουμε

ως ενεργοί πολίτες ας ζήσουμε

την ανθρωπιά μας ας διατηρήσουμε.

 

(«Σταμπάλια»,  Γυμνάσιο Αστυπάλαιας)

     Γεια, μαμά!
 

- Περπατώ… περπατάς.

Σου μιλώ… μου μιλάς.

Σε κοιτώ… με κοιτάς.

Σ’ αγαπώ, μ’ αγαπάς.

…Μα πού πας;

-Πάω τον κόσμο να γνωρίσω.

Συγγνώμη μα θα σ’ αφήσω πίσω.

Πάω να προσφέρω ειρήνη.

Να υπάρχει παντού αδελφοσύνη!

Θα έχω μαζί μου τη δική σου καλοσύνη.

-Κι εγώ θα είμαι πάντα εδώ.

Θα σε σκέφτομαι.

Και θα σε περιμένω.

Θα είμαι πάντα μαζί σου, εδώ.

Μη σε στενοχωρεί η βροχή.

Μη σε τρομάζουν οι αστραπές.

Βγες στο παράθυρο του κόσμου και δες.

-Μαμά θα ‘μαι καλά.

Έχεις ένα χώρο πάντα στην καρδιά.

Κι αυτό το ξέρω καλά.

Γεια, μαμά! (  Ιωάννα Γεωργίου 43ο Δημοτικό Σχολείο Θεσσαλονίκης)

Επιστήμη με άρωμα γυναίκας

Βραβείο «Επιστήμης 2016» από τα Διεθνή Βραβεία G. Sciacca στην Ελληνίδα βιολόγο της NASA Ελένη Αντωνιάδου

 

8 Μαρτίου 1857: Οταν ξεσηκώθηκαν οι εργάτριες στη Νέα Υόρκη

Διεθνής Μέρα της Γυναίκας η 8η του Μάρτη, όμως δεν είναι πλατιά γνωστή η ιστορία της καθιέρωσης αυτής της επετείου. 
Η μέρα αυτή έχει τις ρίζες της βαθιά στην ιστορία του εργατικού κινήματος. 

Στις 8 του Μάρτη 1857, οι εργάτριες στα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, κατεβαίνουν σε απεργία και διαδηλώσεις. Ζητούν ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και μείωση των ωρών εργασίας. Υπολογίζεται ότι οι γυναίκες εκείνη την εποχή δούλευαν στα εργοστάσια περίπου 16 ώρες τη μέρα ενώ οι μισθοί τους ήταν σημαντικά μικρότεροι απ’ τους μισθούς των ανδρών. Ετσι στα αιτήματα των εργατριών της Νέας Υόρκης περιλαμβανόταν και ημείωση των ωρών εργασίας στις 10, αλλά και η εξίσωση των μισθών ανδρών και γυναικών. Ομως εκτός των άλλων διακρίσεων, οι εργάτριες είχαν να αντιμετωπίσουν και τη διάκριση που γινόταν ανάμεσα στους εργαζόμενους αγγλοσαξονικής καταγωγής και στους υπόλοιπους υπέρ των πρώτων.
Η απεργία της 8ης του Μάρτη 1857 ήταν απ’ τις σημαντικότερες στιγμές του εργατικού κινήματος διεθνώς, αφού έβαζε στην πρώτη γραμμή τα ζητήματα κατά της εκμετάλλευσης, κατά των φυλετικών διακρίσεων, κατά της ανισοτιμίας ανδρών και γυναικών.

Σουφραζέτες

Πρόκειται για όρο που επινοήθηκε από την εφημερίδα Daily Mail σαν υποτιμητικός χαρακτηρισμός για τα μέλη του κινήματος υπέρ του δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες, το οποίο δραστηριοποιήθηκε στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα στο Ηνωμένο Βασίλειο, ιδίως δε για συγκεκριμένα μέλη της Women's Social and Political Union (Κοινωνική και Πολιτική Ένωση Γυναικών). Ωστόσο, μετά την επανοικειοποίηση της λέξης από πρώην και νυν μέλη του κινήματος, ο όρος έχασε τις αρχικές αρνητικές συμπαραδηλώσεις του.
Οι σουφραζέτες ήταν συνήθως γυναίκες από τη μεσαία τάξη, με επισφαλή κοινωνικοοικονομική κατάσταση, οι οποίες επιθυμούσαν να βελτιώσουν τις ζωές τους. Ο αγώνας για κοινωνική αλλαγή, σε συνδυασμό με το έργο υπέρμαχων των δικαιωμάτων των γυναικών όπως ο Τζον Στιούαρτ Μιλ (John Stuart Mill), προετοίμασαν την εμφάνιση ενός κινήματος, στο οποίο συσπειρώθηκαν μαζικά γυναίκες που διεκδικούσαν το δικαίωμα ψήφου.
Ο όρος «σουφραζέτα» προέρχεται από τη λέξη «suffragist», που δηλώνει τον υποστηρικτή του «suffrage», δηλαδή του δικαιώματος ψήφου. Οι σουφραζέτες διεκδικούσαν τη συμμετοχή στα κοινά και ίση μεταχείριση με τους άντρες.Το Νοέμβριο του 1918, πέρασε η Νομοθετική Πράξη της Εκλεξιμότητας των Γυναικών, εκχωρώντας στις γυναίκες το δικαίωμα της εκλογής στη Βουλή. Η Νομοθετική Πράξη Εκπροσώπησης του 1928 επέκτεινε το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες άνω των 21, εξισώνοντας έτσι οριστικά το δικαίωμα ψήφου μεταξύ αντρών και γυναικών.