Απ' το λάθος ενός τόνου - Πρωινό Άστρο - Ο παπαγάλος

Απ' το λάθος ενός τόνου

Απ' το λάθος ενός τόνου
περίμεναν στην εκκλησιά
παπάς να γίνει ένας πάπας
κι έτσι ν' αρχίσει η λειτουργιά

Κι εξαιτίας ενός γιώτα
ένα κορίτσι με μπλε ποδιά
άδικα τόσο προσπαθούσε 
να κόψει μήλα απ' τη μιλιά.

Κι ας μη μιλάμε για τα δάκρυα
του κούκου πάνω στο κλαδί
που χωρίς τόνο προσπαθούσε 
το κούκου - κούκου να μας πει.

Τζιάνι Ροντάρι


Στη Θεσσαλονίκη πάντως, όταν λέμε  "καμάρα" εννοούμε την  Αψίδα του Γαλέριου (Καμάρα)

Θυμάστε σε παλαιότερη φωτογραφία το τραμ;

Ο Γάιος Γαλέριος Ουαλέριος Μαξιμιανός (250-311 μ.Χ.), διοικητής της Βαλκανικής Χερσονήσου της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας  ανέδειξε τη Θεσσαλονίκη σε πρωτεύουσα και έχτισε ένα τεράστιο βασιλικό ανάκτορο που εκτεινόταν σε έκταση 150 στρεμμάτων, ερείπια του οποίου σώζονται στην πλατεία Ναυαρίνου και την οδό Δημητρίου Γούναρη. Κτίσματα του ανακτόρου ήταν η κυκλική Ροτόντα (αρχαίος Ναός) και η θριαμβική αψίδα γνωστή ως Καμάρα που στήθηκε προς τιμήν του Γαλέριου για την νίκη ενάντια στους Πέρσες. Χτίστηκε περίπου το 306 μ. Χ. 

Κάπως έτσι ήταν η Καμάρα στο γαλεριανό συγκρότημα:

Ψηφιακή αναπαράσταση του γαλεριανού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης

Πρωινό Άστρο του Γιάννη Ρίτσου

Το Πρωινό Άστρο γράφτηκε το 1955 από τον Γιάννη Ρίτσο για τη νεογέννητη κόρη του Έρη. Ο ποιητής - πατέρας τραγουδά στο βρέφος την αγάπη του, περιγράφοντας την πληρότητα που έφερε στην ζωή του η γέννησή της. Το ποίημα δομημένο σε 19 αυτοτελείς ενότητες προβάλλει το όραμα ενός κόσμου ειρηνικού και δίκαιου. Το απόσπασμα που ακολουθεί αποτελεί την πρώτη ενότητα.

Κοριτσάκι μου, θέλω να σου φέρω
τα φαναράκια των κρίνων
να σου φέγγουν τον ύπνο σου.

Θέλω να σου φέρω
ένα περιβολάκι
ζωγραφισμένο με λουλουδόσκονη
πάνω στο φτερό μιας πεταλούδας
για να σεργιανάει το γαλανό όνειρό σου.

Θέλω να σου φέρω
ένα σταυρουλάκι αυγινό φως
δυο αχτίνες σταυρωτές απ' τους στίχους μου
να σου ξορκίζουν το κακό
να σου φωτάνε
μη μου σκοντάψεις, κοριτσάκι,
έτσι γυμνόποδο και τρυφερό
στ' αγκάθι κ' ενός ίσκιου.

Κοιμήσου.
Να μεγαλώσεις γρήγορα.
Έχεις να κάνεις πολύ δρόμο, κοριτσάκι,
κ' έχεις δυο πεδιλάκια μόνο από ουρανό.
Κοιμήσου.

Το πρόσωπο της μητερούλας φέγγει
πάνω απ' τους ρόδινους λοφίσκους του ύπνου σου
εαρινό φεγγάρι
ανάμεσα απ' τα στάχυα της έγνοιας της
και τα τριαντάφυλλα των τραγουδιών μου.

Κοιμήσου, κοριτσάκι.
Είναι μακρύς ο δρόμος.
Πρέπει να μεγαλώσεις.
Είναι μακρύς
μακρύς
μακρύς ο δρόμος

Το παραπάνω  απόσπασμα μελοποιημένο

Άλλα αποσπάσματα που έχουν μελοποιηθεί

Σ ένα μαξιλάρι-φεγγαράκι το παιδί μου αποκοιμήθηκε. Όλη η πλάση στις μύτες των ποδιών κοιτάζει απ το παράθυρό μας κοιτάζει το παιδί μου που κοιμήθηκε. Όλα τα αστέρια μια μυγδαλιά ανθισμένη αστέρια μπρος στο παράθυρό μας κοιτάζει το παιδί μου που κοιμήθηκε. Ο θεός των σπουργιτιών και των παιδιών πίσω από μια κουρτίνα λουλουδένια κοιτάζει το παιδί μου που κοιμήθηκε. Σιγά, μανούλα, σιγά. θα το ξυπνήσεις. Τι θόρυβο που κάνει η πορτούλα της καρδιάς σου καθώς ανοιγοκλείνει στον κήπο της χαράς.

Ήθελα κάτι να σου πω, κάτι να τραγουδήσω. Ξέχασα και σένα ξέχασα και μένα. Με πήρε το τραγούδι στο καράβι του. Μες τα νερά του τραγουδιού μ’ έπνιξε το τραγούδι, έμεινε μόνο το τραγούδι. Θεέ μου, τι κουτό πατέρα πού `χεις κοριτσάκι! Πάνω στην καρδιά μου, κάτω απ το σακάκι μου, έχω φυλαγμένες τις φωτογραφίες σου κάνω τον αδιάφορο, δεν μιλάω για σένα, κάνω πως κοιτάω πέρα, τα βουνά, κάνω πως χαζεύω τις βιτρίνες, χαιρετάω τους φίλους μου , κουβεντιάζω, γέρνω τη ματιά σ’ ένα βιβλίο, κάνω πως κοιτάω τα παπούτσια μου, μη με δούνε , μη με καταλάβουν πως κοιτάζω μόνο εσένα, πως δεν βλέπω κοριτσάκι παρά μόνο εσένα, όμως κοίτα κοριτσάκι, οι φωτογραφίες σου έχουν τυπωθεί στα ρούχα μου, στάμπες στάμπες φως, πάνω στο σακάκι μου, πάνω στα μαλλιά μου και στα χέρια μου μες τα μάτια μου οι φωτογραφίες σου, το παιδί μου, το παιδί μου που γελάει, το παιδί μου στάμπες φως στην πόρτα μου στάμπες φως στον αέρα και το συννεφάκι πέρα, στο βουνό, στον ήλιο. Όλοι με κατάλαβαν , κρύψε με στα χέρια σου. Θεέ μου, τι κουτό πατέρα πού `χεις!

Μελοποιημένο απόσπασμα από τον Χ. Λεοντή

Όλο το έργο μελοποιημένο από τον Σάκη Τσιλίκη με απαγγελίες

Σχηματοποίημα ..... το Πρωινό Άστρο 

Ο παπαγάλος του Ζαχαρία Παπαντωνίου

Ανθολόγιο - "Ο παπαγάλος"

Ο παπαγάλος από τον Μ. Πασχαλίδη

Ο παπαγάλος από τον Γ. Ζουγανέλη

Με το σεις και με το σας

Με το σεις και με το σας

Η Σερενάτα για το Κανταδοχώρι

Η Σερενάτα Βιολοκιθαροπούλου  γεννήθηκε και μεγάλωσε σ’ ένα χωριό που κι αυτό έχει όνομα καλλιτεχνικό, συνδεδεμένο με τη μουσική. Το λένε Κανταδοχώρι και για τους Κανταδοχωρίτες το καλύτερο που κάνουν είναι να τραγουδάνε. Λες και κουβαλάνε μαζί τους τη μουσική.
Θα νόμιζε κανείς ότι κάθε μέρα, όλον το χρόνο, παλιά και τώρα, ακούγονται τραγούδια και μελωδίες στο Κανταδοχώρι. Ωστόσο, δεν είναι έτσι. Οι καιροί έχουν αλλάξει, όχι προς το καλύτερο. Οι φιλόμουσοι Κανταδοχωρίτες έφτασαν στο σημείο να ξεχάσουν την παλιά τους ωραία συνήθεια και να σταματήσουν να τραγουδούν.

Αυτό, βέβαια, δεν θα μπορούσε να αφήσει αδιάφορη και να μην προβληματίσει την καλλιτεχνική φύση της Σερενάτας Βιολοκιθαροπούλου. Μέρα νύχτα σκεφτόταν πώς θα μπορούσε να κάνει το χωριό της σωστό Κανταδοχώρι, και να «ανθίσει» το τραγούδι ξανά στα χείλη των ανθρώπων του. Έτσι άρχισε εκείνη πρώτη με το δικό της τραγούδι, «Το τραγούδι της Σερενάτας», για να τους ξυπνήσει από το λήθαργο της αδιαφορίας προς τη μουσική, το ρυθμό και τη μελωδία:

Στο Κανταδοχώρι / άλλαξαν πολλά
χάθηκε το χρώμα / σβήστηκε η χαρά.
Ήτανε που ζούσε / μες στη μουσική
κι η ζωή κοντά του / έμοιαζε γιορτή.
Όμορφο χωριό μου, / πόσο σ’ αγαπώ
με τη μουσική μου / θα σ’ ακολουθώ.
Όμορφο χωριό μου, / θα υποσχεθώ
το χαμόγελό σου / να σ’ το ξαναβρώ.

Η Σερενάτα έβαλε σκοπό και στο στόχο στη ζωή της να φέρει ξανά τη χαρά στο χωριό της που παλιά:

Στο Κανταδοχώρι / ζούσανε απλά
όλοι μονοιασμένοι / μες στη γειτονιά.
Άνθρωποι που τότε / γέλαγαν πολύ
τώρα πια γκρινιάζουν / δίχως μουσική.

Το σκέφτηκε, το οργάνωσε καλά στο μυαλό της το σχέδιο δράσης, το είπε και το έκαμε πράξη. Ξεσήκωσε όλους τους αρμόδιους, ξεκινώντας από τον δήμαρχο του χωριού, τον κύριο Προεδράκη. Του εξέθεσε τους λόγους που την οδήγησαν στο γραφείο του και με τα πολλά κατάφερε να τον πείσει να ξεκινήσουν την προσπάθεια για την οργάνωση μιας συναυλίας κι ανέλαβε η ίδια να επικοινωνήσει με τους καλλιτέχνες. Πρώτα να γίνει η συναυλία και στη συνέχεια να προσπαθήσουν για μουσικό σχολείο. Το όνειρο της Σερενάτας να δημιουργήσουν ένα Μουσικό Σχολείο στο Κανταδοχώρι έπρεπε οπωσδήποτε να γίνει πραγματικότητα!
Από τον δήμαρχο πήγε στον αγαπημένο της δάσκαλο της μουσικής, τον κύριο Μαεστρούλη Παρτιτούρα, του εξέθεσε το σχέδιό της και κατάφερε να τον πείσει και να τον ξεσηκώσει. Η είδηση πέρασε στα ΜΜΕ:

Μία, μία είν’ η συναυλία
τώρα ήρθε η ευκαιρία
για το μουσικό σχολειό
που περιμέναμε καιρό,

έκανε τον κύκλο της, ξεσηκώθηκε όλο το χωριό, όλοι έβαλαν τα δυνατά τους, ο Μαεστρούλης Παρτιτούρας με τη διευθύντρια του σχολείου, την κυρία Σοφούλα Γραμματικάκη, ανάλαβαν όλες τις προετοιμασίες. Προσφέρθηκαν πρόθυμα εκλεκτοί καλλιτέχνες, τρανταχτά ονόματα της Μουσικής Σκηνής, όπως ο Θύμιος Προβατίδης με το κλαρίνο του, ο Σήφης Μανωλακάκης με τη λύρα του και βέβαια ο μπαμπάς της Σερενάτας, ο  κύριος Βιολοκιθαρόπουλος. Κι ακόμα, επιστρατεύτηκε ο διάσημος τενόρος Λούτσι-Λούτσι Παβαρότι, ο κιθαρίστας Χούλιο Θεδράχεθ από την Ισπανία, διάσημες ορχήστρες, κι έγινε μια συναυλία που θα έχουν να λένε για εκατό και βάλε χρόνια στο Κανταδοχώρι.

Ε, και το Μουσικό Σχολείο θα γίνει κι αυτό. Θέλει το χρόνο του. Για την ώρα, αρκεί η ευχή που έδωσαν όλοι στο τέλος της συναυλίας «πιασμένοι χέρι χέρι» μες στην καλή χαρά, τραγουδώντας:

Τούτη την όμορφη βραδιά
ας ευχηθούμε όπως παλιά
η μουσική να μη μας λείψει
και το τραγούδι μας να ΖΗΣΕΙ!


Η Καντάδα είναι  ένα είδος μουσικής σύνθεσης που τραγουδιέται συνήθως από έναν άνδρα προς μια γυναίκα με σκοπό την έκφραση των συναισθημάτων του. Εκτελείται υπό τη συνοδεία έγχορδων μουσικών οργάνων (συχνά κιθάρας και μαντολίνου) και από τρίφωνη ή τετράφωνη χορωδία, αποτελούμενη από άντρες. Συνηθέστερα, ερμηνεύεται τις νυχτερινές ώρες στους δρόμους και διακρίνεται για την ευκολομνημόνευτη μουσική γραμμή του.

Καμιά φορά βέβαια η καντάδα είχε και αυτήν την κατάληξη ΚΛΙΚ

Μαθαίνω τα μουσικά όργανα της ορχήστρας 

Δείτε ένα ένα τα όργανα της ορχήστρας και ακούστε ταυτόχρονα τον ήχο που βγάζει το καθένα, μέσα από το μουσικό έργο του Benjamin Britten: "Οδηγός Νέων για τα Όργανα της Ορχήστρας".

Παραδοσιακά μουσικά όργανα

Ροκ εν ρολ με μουσικά όργανα 

Τα μουσικά όργανα ταξιδεύουν στην Αίγυπτο

Το μαντολίνο και οι μαντολινάτες

Μαντολινάτα Σερρών 1927-28

Μαντολινάτα Πάτρας

Μαντολινάτα Κέρκυρας

Η κυρία Ανακατωσούρα δεν είναι ευγενική ....

Πώς μιλάει ο κύριος Κατσούφης;

Απ' το λάθος ενός τόνου

Απ' το λάθος ενός τόνου
περίμεναν στην εκκλησιά
παπάς να γίνει ένας πάπας
κι έτσι ν' αρχίσει η λειτουργι'α

Κι εξαιτίας ενός γιώτα
ένα κορίτσι με μπλε ποδιά
άδικα τόσο προσπαθούσε 
να κόψει μήλα απ' τη μιλιά.

Κι ας μη μιλάμε για τα δάκρυα
του κούκου πάνω στο κλαδί
που χωρίς τόνο προσπαθούσε 
το κούκου - κούκου να μας πει.

Τζιάνι Ροντάρι


Παίζουμε με συλλαβές
ΠΗΓΗ: stintaxi.com

Η πρώτη μέρα στο σχολείο

Η πρώτη μέρα στο σχολείο

Από το 2004, ο Julian Germain φωτογραφίζει σχολικές τάξεις από  όλο τον κόσμο, από την Αγγλία μέχρι τη Νιγηρία και το Κατάρ. Οι φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν στο βιβλίο «Classroom Portraits», το οποίο περιλαμβάνει 450 τάξεις από 20 χώρες.

.... η δύναμη των εικόνων βρίσκεται σε άμεση σύνδεση με τον θεατή. Θυμόμαστε τα δικά μας σχολεία και αναρωτιόμαστε τι συνέβη με τους δικούς μας συμμαθητές μας. Παρουσιάζοντας διάφορους μαθητές, διαφορετικά σχολεία, διαφορετικές ομάδες ετών, ο Germain θέτει ερωτήματα σχετικά με τις σύγχρονες εκπαιδευτικές πρακτικές και τις κοινωνικές διαιρέσεις. Ήδη μπορούμε να φανταστούμε τις τροχιές ζωής ορισμένων αυτών των νέων. Εδώ είναι πρόσωπα γεμάτα ελπίδα και υπόσχεση. Και εδώ είναι η αθόρυβη απειλή της αποτυχίας. Η αναρρόφηση ανταγωνίζεται την απάθεια ... .. "

ΠΗΓΗ:http://www.juliangermain.com/projects/classrooms.php 

Βραζιλία

Περού

Μπαγκλαντές

Κούσκο - Περού

Νιγηρία

Ταϊβάν

Αγία Πετρούπολη - Ρωσία

Seaham - Αγγλία

Drouwenermond - Ολλανδία

Κατάρ

Μπαχρέιν

Μπουένος Άιρες - Αργεντινή

Ανθολόγιο: "Η πρώτη μέρα στο σχολείο" ΚΛΙΚ

Κυλιόμενο πεζοδρόμιο

Το κυλιόμενο πεζοδρόμιο του Τζιάνι Ροντάρι

Κυλιόμενο πεζοδρόμιο Παρίσι 1889

Κυλιόμενο πεζοδρόμιο για Άτομα Με Ειδικές Ανάγκες (ΑΜΕΑ) από lego

Ο Τζιάνι Ροντάρι γεννήθηκε στο Πιεμόντε το 1920 και πέθανε στη Ρώμη το 1980. Eργάστηκε για αρκετά χρόνια ως δάσκαλος, αλλά ασχολήθηκε κυρίως με τη δημοσιογραφία, την οποία υπηρέτησε ως διευθυντής εφημερίδων και περιοδικών. Το 1944 εντάχθηκε στο Κομουνιστικό Κόμμα της Ιταλίας. Βέβαια, η ιδιότητα με την οποία έγινε γνωστός τόσο στη χώρα του όσο και διεθνώς είναι αυτή του συγγραφέα παιδικών βιβλίων. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε ολόκληρο τον κόσμο (πολλά από αυτά κυκλοφορούν και στα ελληνικά) και έχουν διαβαστεί από εκατομμύρια παιδιά. Το 1970 του απονεμήθηκε το βραβείο Άντερσεν, η μεγαλύτερη διάκριση διεθνώς για συγγραφέα παιδικής λογοτεχνίας.

ΠΗΓΗ:  https://antikleidi.com/ 


Αφιέρωμα στον Ροντάρι και στα έργα του!

Ο πλανήτης των χριστουγεννιάτικων δέντρων 
του Τζιάνι Ροντάρι

Τραμ

Τραμ (ελληνικά: Τροχιόδρομος) ονομάζεται ο σιδηρόδρομος πόλης. Η λέξη είναι σκοτσέζικης προέλευσης και περιγράφει ένα μικρό σιδηρόδρομο που κυκλοφορεί στους δρόμους της πόλης, καθώς και σε ξεχωριστό χώρο διέλευσης. Ο πιο κοινός τύπος ιστορικά, είναι το ηλεκτροκίνητο τραμ. Αναπτύχθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και αντικατέστησε το ιππήλατο τραμ. Κατά μέσον όρο, το τραμ μπορεί να εκτείνεται 15 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης.

ΠΗΓΗ:https://el.wikipedia.org 

Το Τραμ Θεσσαλονίκης θα περάσει από πολλές φάσεις στην πορεία ύπαρξης του, από την ίδρυση του το 1893, όπου στην αρχική του μορφή, θα αποτελείται από βαγόνια κινούμενα σε ράγες, τα οποία θα σέρνουν άλογα. 
Με την πάροδο του χρόνου θα γίνει επιτακτική η ανάγκη ηλεκτροκίνησης, και το πρώτο ηλεκτροκίνητο τραμ θα κυκλοφορήσει στους δρόμους της Θεσσαλονίκης στις 14/6/1908.
 Η ιστορία του Τραμ Θεσσαλονίκης θα λάβει τέλος το 1954 όταν η κυβέρνηση, θα αποφασίσει την κατάργηση του με την αποξήλωση καταρχάς των γραμμών του επί της Βασιλίσσης Όλγας, και την αυλαία να πέφτει το 1957 με τη αποξήλωση των γραμμών που διέρχονταν από την Εγνατία.

ΠΗΓΗ: https://parallaximag.gr




Το κίτρινο τραμ της Λισαβώνας

ΠΗΓΗ: https://gr.dreamstime.com


Σύγχρονα τραμ

Τρόλεϊ

Το όχημα τρόλεϊ είναι ουσιαστικά ένα ηλεκτρικό λεωφορείο. Η τροφοδοσία με ηλεκτρικό ρεύμα δεν γίνεται με κάποια μπαταρία, αλλά από δύο «κεραίες» που είναι τοποθετημένες στην οροφή του και συνδέονται με ηλεκτρικό δίκτυο, το οποίο είναι τοποθετημένο κατά μήκος των προεπιλεγμένων διαδρομών.

ΠΗΓΗ: https://el.wikipedia.org