Τραγούδια που μιλούν για παραμύθια ...

Τραγούδια που μιλούν για παραμύθια ...

"Παραμύθι" του Σ. Ξαρχάκου:
Στίχοι: Γ. Ζερβουλάκος
Γραμμένο για τη θεατρική παράσταση "Λυσιστράτη"

Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ειρήνη μπερδεμένη δώσε κλώτσο να γυρίσει παραμύθι ν’ αρχινήσει Η αγάπη κι η ομόνοια κάτω σπάθες και κανόνια κατεβήκανε μια μέρα στο Λιτόχωρο πιο πέρα Παραμύθι, παραμύθι το κουκί και το ρεβύθι ε,βοήθησε κι εσύ να γένει όλη η γης αγαπημένη

Τι είναι η ανέμη;

Λογοτυπικές ενάρξεις παραμυθιών

Κόκκινη κλωστή δεμένη,στην ανέμη τυλιγμένη,

δώσ’ της κλώτσο να γυρίσει,παραμύθι ν’ αρχινίσει.

 Παραμύθι μύθι μύθι,το κουκί και το ρεβύθι, εμαλώνανε στη βρύση.

Πέρασε και η φακή και τα βάζει φυλακή.

Μα η φάβα της φωνάζει:"Φακή, βγάλτα, δεν πειράζει."

                         Λογοτυπικές κατακλείδες παραμυθιών

ΠΗΓΗ: paramithimaliso.gr


"Μια φορά κι έναν καιρό" (Νιάου νιάου βρε γατούλα) του Μ. Χατζηδάκι:
Στίχοι: Α. Σακελλάριος
Γραμμένο για την κινηματογραφική ταινία "Το ξύλο βγήκε απ' τον Παράδεισο"

Ενα μύθο θα σας πω" του Μ. Χατζηδάκι:
Στίχοι: Θ. Σταύρου


Ένα μύθο θα σας πω που τον μάθαμε παιδιά. (δις) Ήταν κάποιος μια φορά που 'φυγε στην ερημιά. (δις) Κι από τότε στα βουνά ζούσε πια με το κυνήγι. (δις) Κι από μίσος στις γυναίκες δεν κατέβη στο χωριό. (δις) Για τον μύθο που μας λέτε άλλον μύθο θα σας πω. (δις) Ήταν κάποιος μια φορά δίχως σπίτι και γωνιά. (δις) Για τους άνδρες είχε φρίκη κι ένα μίσος φοβερό. (δις) Όμως όλες τις γυναίκες τις αγάπαγε θαρρώ. (δις)

"Ήτανε μια φορά" του Σ. Ξαρχάκου:
Στίχοι: Κ. Φέρρης
Γραμμένο για το σίριαλ ¨Οι έμποροι των Εθνών" βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Α. Παπαδιαμάντη

Ήτανε μια φορά μάτια μου κι έναν καιρό
μια όμορφη κυρά αρχόντισσα να σε χαρώ

Μια μικροπαντρεμένη κόρη ξανθή
τον κύρη της προσμένει βράδυ πρωί

Ένα Σαββάτο βράδυ καλέ μια Κυριακή
τον ήλιο το φεγγάρι, καλέ,
παρακαλεί

Ήλιε μου φώτισέ τον φεγγάρι μου
πάνε και μίλησέ του
για χάρη μου

Γυρίζει κι αρμενίζει καλέ στα πέλαγα
τους πειρατές θερίζει καλέ και τους χαλά

Στον ήλιο στο φεγγάρι και στη βροχή
και μένανε μ' αφήνεις έρμη και μοναχή

Γαλέρα ανοίχτηκε μάτια μου με στο βοριά
στη μάχη ρίχτηκε μάτια μου και στον καυγά

Μέσα σ' ένα σινάφι
πειρατικό
είδα φωτιά ν' ανάβει
και φονικό

"Στην κοιλάδα των Τεμπών" του Θ. Παπακωνσταντίνου:


Μες την κοιλάδα των Τεμπών Φόβος των μηχανοδηγών Είναι ένας γέρο πλάτανος μαγκούφης και παράφορος Που πίνει απ' το θολό νερό του ποταμού το ιερό Πίνει κι απλώνει ρίζωμα βαθιά μέσα στα ανείπωτα Κι όποτε παίρνει ανάποδες γέρνει και πέφτει στις γραμμές Πιάνει το τρένο από τ' αυτί «Μην την περνάς τη Γευγελή» Μένα μου το `πε ο Πηνειός το μυστικό ο φλύαρος Πως ήταν άνθρωπος παλιά κι είχε παιδιά στην ξενιτιά

Παίξε με τα σημεία στίξης ΚΛΙΚ


Παίξε με τα διαλυτικά ΚΛΙΚ
ΠΗΓΗ: stintaxi.com