Κεφάλαιο 13

Οι αγώνες του Καραϊσκάκη

Το μάθημα  στο βιβλίο

Η πτώση του Μεσολογγίου άνοιξε το δρόμο για την πολιορκία της Ακρόπολης από τον Κιουταχή. Αντιμέτωπός του βρέθηκε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, ο οποίος το φθινόπωρο του 1826 πέτυχε σημαντικές νίκες. Ο θάνατος του όμως, τον Απρίλιο του 1827, οδήγησε στην παράδοση της Ακρόπολης στους Οθωμανούς Τούρκους.

Παρουσίαση  από τον Γ. Σουδία

ΠΗΓΗ: daskalosa.eu

Την Ακρόπολη υπεράσπιζε ο Γιάννης Γκούρας, γενναίος και ικανός οπλαρχηγός, που είχε οργανώσει ισχυρή αντίσταση απέναντι στον Κιουταχή.

Ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη του Δ. Σαββόπουλου

Η οθόνη βουλιάζει σαλεύει το πλήθος

εικόνες ξεχύνονται με μιας

πού πας παλικάρι ωραίο σαν μύθος

κι ολόισια στο θάνατο κολυμπάς

Και όλες οι αντένες μιας γης χτυπημένης

μεγάφωνα και ασύρματοι από παντού

γλυκά σε νανουρίζουν κι εσύ ανεβαίνεις

ψηλά στους βασιλιάδες τ' ουρανού

Ποιος στ' αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω

με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό

προβολείς με στραβώνουν και πάω

και γονατίζω και το αίμα σου φιλώ

Πού πας παλικάρι πομπές ξεκινούνε

κι οι σκλάβες σου ουρλιάζουν στο βωμό…

Τσάμικος Μάνος Χατζηδάκις και Νίκος Γκάτσος

Στα κακοτράχαλα τα βουνά
με το σουράβλι και το ζουρνά
πάνω στην πέτρα την αγιασμένη
χορεύουν τώρα τρεις αντρειωμένοι.
Ο Νικηφόρος κι ο Διγενής
κι ο γιος της Άννας της Κομνηνής.

Δική τους είναι μια φλούδα γης
μα εσύ Χριστέ μου τους ευλογείς
για να γλιτώσουν αυτή τη φλούδα
απ’ το τσακάλι και την αρκούδα.
Δες πως χορεύει ο Νικηταράς
κι αηδόνι γίνεται ο ταμπουράς.

Από την Ήπειρο στο Μοριά
κι απ’ το σκοτάδι στη λευτεριά
το πανηγύρι κρατάει χρόνια
στα μαρμαρένια του χάρου αλώνια.
Κριτής κι αφέντης είν’ ο Θεός
και δραγουμάνος του ο λαός.

σουραύλι ουδέτερο: (μουσικό όργανο) παραδοσιακό πνευστό όργανο, είδος λεπτής φλογέρας, αλλά με κομμένο στόμιο, μικρός ποιμενικός αυλός.

ζουρνάς:  πνευστό μουσικό όργανο που απαντάται από τα Βαλκάνια έως την Κεντρική Ασία. Συνήθως συνοδεύεται από νταούλι (μπάσο τύμπανο) στην λαϊκή μουσική της Ανατολίας.