Το ταξίδι του θείου Παύλου
Πινόκιο: Δεν με κρατούν τα σκοινιά ...
Οι περιπέτειες του Πινόκιο
Οι περιπέτειες του Πινόκιο
Ο Τζεπέτο ένας γερο ξυλουργός που δεν είχε δικά του παιδιά, μια μέρα έφτιαξε ένα ξύλινο κούκλο που τον ονόμασε Πινόκιο και ευχόταν με όλη του την καρδιά να γινόταν ο Πινόκιο αληθινό παιδί.
Η καλή νεράιδα που άκουσε την ευχή του Τζεπέτο ήρθε τη νύχτα και χάρισε τη ζωή στον Πινόκιο. Του είπε όμως, ότι για να γίνει αληθινό αγόρι θα έπρεπε να είναι καλός, τίμιος και ευγενικός και να ακούει τον πατέρα του.
Ο Πινόκιο όμως, από την πρώτη κιόλας μέρα άρχισε να κάνει αταξίες και να λέει ψέματα με αποτέλεσμα, σε κάθε ψέμα του να μεγαλώνει η μύτη του.
Έφυγε μια ημέρα από το σπίτι του και μετά από πολλές περιπέτειες, συνάντησε και πάλι τον πατέρα του, που τον έψαχνε όλο αυτό το διάστημα, στην κοιλιά μιας φάλαινας. Αγκαλιάστηκαν, φιλήθηκαν και όταν η φάλαινα φταρνίστηκε, πατέρας και γιος βρέθηκαν στην αγριεμένη θάλασσα. Ο Πινόκιο αγωνίσθηκε να σώσει τον πατέρα του, που δεν ήξερε κολύμπι και η καλή νεράιδα για να τον ανταμείψει, επειδή έγινε καλό παιδί,τον μεταμόρφωσε σεαληθινό αγόρι.
Έτσι πατέρας και γιος έζησαν ευτυχισμένοι για πάντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.