κεφάλαιο 6

Η κρίση στα Βαλκάνια

Παρουσίαση

ΠΑΣΧΑ

Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ...

Μεγάλη Πέμπτη: η πιο θλιβερή ημέρα για τους πιστούς της Ορθοδοξίας, όπου διαβάζονται τα 12 Ευαγγέλια και ψέλνεται το τροπάριο «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου».

Η εκκλησία γιορτάζει την Μεγάλη Πέμπτη τον Μυστικό Δείπνο του Ιησού με τους μαθητές του, καθώς και την σταύρωση του Θεανθρώπου που προηγείται του θαύματος της Ανάστασης και της γιορτής του Πάσχα.

Σύμφωνα με τις  παραδόσεις την Μεγάλη Πέμπτη  πλάθουμε κουλούρια, τσουρέκια, αλλά και βάφουμε τα κόκκινα αυγά.

Τα 12 Ευαγγέλια

Ανήμερα της Μεγάλης Πέμπτης ψέλνονται τα 12 Ευαγγέλια, οι γραφές που περιγράφουν την πορεία του Ιησού ως τον Γολγοθά και τη Σταύρωση. Από τον Μυστικό Δείπνο, την στιγμή ανθρώπινης αδυναμίας Tου στους κήπους της Γεσθημανή, την προδοσία του Ιούδα και τη σύλληψή Tου. Η κορύφωση της ημέρας στην ορθόδοξη πίστη έρχεται το βράδυ, όταν ο ιερέας περιφέρει τον εσταυρωμένο μεταξύ των πιστών, μέσα στον ναό.

Μεταξύ του 5ου και του 6ου Ευαγγελίου, ψάλλεται το αντίφωνο «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου...».

Ευαγγέλιο Ιωάννη

Ἐαν μὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσιν αὐτοῦ τον τύπον τῶν ἥλων, και βάλω τον δάκτυλόν μου εἰς τον τύπον τῶν ἥλων, και βάλω την χεῖρά μου εἰς την πλευραν αὐτοῦ, οὐ μὴ πιστεύσω: 

• φράση που αποδίδεται στον μαθητή του Χριστού Θωμά, ο οποίος ονομάστηκε και άπιστος, όταν την απήθυνε στους υπόλοιπους μαθητές προκειμένου να

 πεισθεί ότι μπροστά του εμφανίστηκε ο Χριστός.

• Σήμερα χρησιμοποιείται μεταφορικά για να δηλώσει την πρόθεση των ομιλητών να μπουν στην ουσία ενός ζητήματος, στο σημείο, στο θέμα που

 συνήθως ενοχλεί (και αποφεύγεται να συζητηθεί).

Προσέξτε τη σχέση (ήλος=καρφί):

καθηλώνω: στερεώνω με καρφιά

καθήλωση: κάρφωμα

προσηλώνω: καρφώνω, στερεώνω  - δίνω αποκλειστική προσοχή, αφοσιώνομαι

ξηλώνω: ξεκαρφώνω 

Το γλυκό ψωμί, το τσουρέκι είναι κάτι συμβολικό, καθώς αντιπροσωπεύει την Ανάσταση του Χριστού. Το αλεύρι «ζωντανεύει» και μεταμορφώνεται σε ψωμί, σύμβολο της ζωής.

Η λέξη «τσουρέκι» προέρχεται από την τουρκική «corek», που αναφέρεται σε οποιοδήποτε ψωμί είναι φτιαγμένο με ζύμη που έχει μαγιά. Μάλιστα υπάρχουν και αλμυρά και γλυκά, ενώ υπάρχει μεγάλη ποικιλία σε σχήματα και μεγέθη ανάλογα πάντα με την περιοχή.

Το πιο γνωστό είναι η πλεξούδα, στην μία άκρη της οποίας τοποθετείται και ένα κόκκινο αυγό, το οποίο χρησίμευε στην απομάκρυνση των κακών πνευμάτων.

Τσουρέκια έτοιμα να μπουν στο φούρνο

Η ονομασία τσουρέκι υιοθετήθηκε από τους Έλληνες κατά την τουρκοκρατία και έκτοτε οι Ελληνίδες νοικοκυρές ξεκίνησαν να φτιάχνουν τη δική τους εκδοχή ενός γλυκού ψωμιού φτιαγμένο με γάλα, βούτυρο και αυγά. Πάντως αξίζει να σημειωθεί πως εκτός από το τσουρέκι, υπάρχουν και άλλα πασχαλινά ψωμιά γνωστά ως «λαμπροκουλούρα» ή «λαμπρόψωμο».

Τα κόκκινα αυγά

 Σύμφωνα με την παράδοση τα αυγά είναι σύμβολο της γονιμότητας και της έναρξης ενός νέου κύκλου ζωής, γιατί συμβολίζουν το Αίμα του Χριστού. Η Μεγάλη Πέμπτη είναι η ημέρα του Μυστικού Δείπνου. Τότε που ο Χριστός πρόσφερε άρτο και κρασί ως συμβολισμό για το σώμα Του και το αίμα Του στους 12 Αποστόλους.

Μάλιστα υπάρχει και μία ακόμη εκδοχή που θέλει την Παναγία να προσέφερε ένα καλάθι με αυγά στους φρουρούς του Χριστού, παρακαλώντας τους να μην τον βασανίσουν.

Τότε όταν τα δάκρυά της έπεσαν πάνω στα αυγά, αυτά βάφτηκαν κόκκινα.

Πάντως η παράδοση θέλει το πρώτο αυγό που βάφεται κόκκινο να είναι της Παναγίας και δεν σπάζεται, αλλά φυλάγεται στο εικονοστάσι μέχρι το επόμενο Πάσχα.

ΑΙ ΓΕΝΕΑΙ ΠΑΣΑΙ

Η Ακολουθία του Επιτάφιου Θρήνου και με μετάφραση στα Νέα Ελληνικά

Προσευχή μετά την Ανάσταση μέχρι την Ανάληψη

Χριστός Ανέστη εκ νεκρών,
θανάτω θάνατον πατήσας
και τοις εν τοις μνήμασι,
ζωήν χαρισάμενος 

Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι,

προσκυνήσωμεν ἅγιον, Κύριον, Ἰησοῦν

τὸν μόνον ἀναμάρτητον.

Τὸν Σταυρόν σου Χριστὲ προσκυνοῦμεν

καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν

ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν·

σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν,

ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν,

τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν.

Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί,

προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν ἀνάστασιν·

ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ

χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ.

Διὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον,

ὑμνοῦμεν τὴν ἀνάστασιν αὐτοῦ·

Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι᾿ ἡμᾶς,

θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν.

Αναστάς ο Ιησούς από του τάφου

καθώς προείπεν,

Έδωκεν ημίν την αιώνιον ζωήν

και μέγα έλεος.

Νεοελληνική απόδοση της προσευχής «Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι…»

Ἀφοῦ εἴδαμε τὴν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ,

ἂς προσκυνήσουμε τὸν ἅγιο καὶ Κύριο,

τὸν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ τον μόνον ἀναμάρτητο.

Τὴν Σταυρική Σου θυσία Χριστὲ προσκυνοῦμε

καὶ τὴν ἁγία σου Ἀνάσταση

ὑμνοῦμε καὶ δοξάζουμε·

διότι Ἐσὺ εἶσαι ὁ Θεός μας,

καὶ Θεὸ ἄλλον ἐκτὸς ἀπὸ Ἐσένα δὲν

ἀναγνωρίζουμε κανένα,

καὶ μόνο τὸ ὄνομά Σου σημαίνει Θεὸς γιὰ ἑμᾶς.

Ἐλᾶτε ὅλοι οἱ πιστοί,

ἂς προσκυνήσουμε τὴν ἁγία ἀνάσταση τοῦ

Χριστοῦ·

ἀφοῦ ἡ ἀνάστασή Του ποὺ ἔγινε μετὰ τὴν

Σταυρική Του Θυσία,

ἔφερε μεγάλη χαρὰ σὲ ὅλον τὸν κόσμο.

Παντοτινὰ θὰ εὐλογοῦμε τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου,

καὶ παντοτινὰ θὰ ὑμνοῦμε τὴν ἀνάστασή Του.

Διότι, ἐπειδὴ ὑπέμεινε Πάθη καὶ Σταυρό ἀπὸ

ἑμᾶς γιὰ ἑμᾶς,

κατανίκησε κι ἔδιωξε τὸν θάνατο.

Κεφάλαια 66 και 67

Κύβος και ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο
έδρες και αναπτύγματα
ακμές και κορυφές

Παρουσίαση

Παρουσίαση

Στην παρακάτω εφαρμογή επίλεξε τα σωστά αναπτύγματα των κύβωβν και παρακολούθησέ τα να σχηματίζονται!!

Κάνε ΚΛΙΚ εξάσκηση 1  

Δες πολλές περιπτώσεις στερεών μέσα από τις επόμενες εφαρμογές. Μελέτησε τις έδρες τους, τις ακμές και τις κορυφές τους. Περίστρεψέ τα με τα βελάκια σε όποια κατεύθυνση θέλεις. Επίλεξε το στερεό που θέλεις από τη λίστα. Δες το ανάπτυγμά του και τον τρόπο της σύνθεσής του.

Η παρακάτω εικόνα θα σε βοηθήσει με την αγγλική ορολογία. Όσο για το όνομα του κάθε στερεού, μάλλον δεν είναι και πολύ δύσκολο να το καταλάβεις από τις αγγλικές λέξεις. Ή μήπως καλύτερα να λέγαμε από τις ...ελληνικές ρίζες τους;

Κάνε ΚΛΙΚ εξάσκηση 2 αναπτύγματα 

 Μάθε τα πάντα για τα στερεά μέσα από την επόμενη εφαρμογή! 

Οδηγίες:

• Στην αρχική οθόνη της εφαρμογής πάτησε "3-D Shapes" για να μεταβείς στα στερεά.
• Στην επόμενη οθόνη μπορείς να δεις τι εννούμε όταν μιλάμε για σχήματα δύο διαστάσεων (2-Dimensions) και σχήματα 3 διαστάσεων (3-Dimensions).
• Πάτησε "next" για να ανοίξει η συλλογή των στερεών
• Επίλεξε το στερεό που θέλεις.
• Παίξε με τα βελάκια αριστερά, ώστε να το κάνεις να κινηθεί.
• Πάτησε στο ανάπτυγμά του δεξιά, ώστε να ανοίξει σε pdf και να μπορείς έτσι να το εκτυπώσεις και να το κατασκευάσεις.

 

Κάνε ΚΛΙΚ εξάσκηση 3

κεφάλαιο 20

κεφάλαιο 21

Η Αφρική

Η θέση και το φυσικό περιβάλλον της Αφρικής
Η Αφρική είναι σε έκταση η τρίτη ήπειρος της Γης και αποτελεί το 20% της συνολικής επιφάνειας της ξηράς. Έχει πληθυσμό περίπου 900.000.000 κατοίκους.
 Βορράς: χωρίζεται από την Ευρώπη με τη Μεσόγειο 
Ανατολικά: από την Ασία με την Ερυθρά θάλασσα και τη διώρυγα του Σουέζ και βρέχεται από τον Ινδικό ωκεανό.
Νότος: βρέχεται από το Νότιο Παγωμένο ωκεανό 
Δυτικά: βρέχεται  από τον Ατλαντικό ωκεανό. 
Το μεγαλύτερο μέρος της βρίσκεται στην τροπική ζώνη.
Πολυχάρτης  

Η θέση της Αφρικής στον κόσμο 

Τρισδιάτατος χάρτης 


Γεωμορφολογικός χάρτης 

 Η Αφρική είναι ένα τεράστιο οροπέδιο με απόκρημνες ακτές, οι οποίες προσεγγίζονται δύσκολα. Αυτός είναι ο λόγος που το εσωτερικό της άργησε να εξερευνηθεί από τους Ευρωπαίους. Είναι η πιο αραιοκατοικημένη ήπειρος, γιατί μεγάλο μέρος της αποτελείται από ερήμους και από παρθένα τροπικά δάση, περιβάλλοντα τα οποία δεν είναι ιδιαίτερα φιλόξενα για τις ανθρώπινες δραστηριότητες.

Δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο έντονο ανάγλυφο. Στο κέντρο της ηπείρου υπάρχουν μικροί ορεινοί όγκοι, ενώ στην περιφέρεια συναντάμε όρη, πολλά από τα οποία είναι ηφαίστεια. 

Το υψηλότερο όρος της Αφρικής, το Κιλιμάντζαρο, είναι ένα σβησμένο ηφαίστειο. Άλλα ηφαιστειογενή όρη είναι το όρος Κένυα, το Ρουβανζόρι, το Καμερούν και η Αιθιοπική οροσειρά. Η μεγαλύτερη οροσειρά είναι ο Άτλας, που βρίσκεται στο βορειοανατολικό μέρος και απλώνεται από τον Ατλαντικό μέχρι της ακτές της Μεσογείου.

Φυσικό περιβάλλον 
 Η Αφρική χωρίζεται σε ζώνες ανάλογα με τη βλάστηση που παρατηρείται. Στα παράλια της Μεσογείου συναντάμε μεσογειακή βλάστηση. Στο μεγαλύτερο τμήμα του βορρά κυριαρχεί η έρημος Σαχάρα, η μεγαλύτερη έρημος της Γης. Στο κεντρικό της τμήμα συναντάμε τη σαβάνα και τροπικά δάση, ενώ το νότιο τμήμα της υπάρχουν δάση φυλλοβόλων δέντρων.

Τα ποτάμια 
 Η Αφρική έχει πολλά μεγάλα ποτάμια και λίμνες. Μεγαλύτερος ποταμός είναι ο Νείλος, ο οποίος είναι και ο μεγαλύτερος της Γης. Αποτελεί πηγή ζωής για όλες τις χώρες που διαρρέει και κυρίως για τους Αιγύπτιους, των οποίων η χώρα ανήκει στην έρημο Σαχάρα. Το μοναδικό εύφορο τμήμα της βρίσκεται κατά μήκος του ποταμού. Για να εκμεταλλευτούν τα νερά του Νείλου κατασκεύασαν το φράγμα του Ασουάν, ένα από τα μεγαλύτερα του κόσμου. 
Άλλοι μεγάλοι ποταμοί της ηπείρου είναι Ο Νίγηρας, ο Κόγκο, ο Ζαμβέζης με τους γνωστούς καταρράχτες που αποτελούν τους μεγαλύτερους του κόσμου και ο Σενεγάλης.
Μεγάλες λίμνες είναι η Βικτόρια που είναι η δεύτερη σε μέγεθος λίμνη του κόσμου με γλυκό νερό, η Ταγκανίκα, η Νυάσσα, η Τσαντ, κ.ά.

Η διώρυγα του Σουεζ 

 Το υπέδαφος της Αφρικής κρύβει ένα θησαυρό από ορυκτά. Από το έδαφός της εξορύσσονται πολύτιμα μέταλλα (χρυσός, άργυρος), διαμάντια, ορυκτά καύσιμα (πετρέλαιο, γαιάνθρακες, φυσικό αέριο) καθώς και άλλα μεταλλεύματα όπως νικέλιο, χαλκός, σίδηρος, ουράνιο, κ.ά. Τα κοιτάσματα βρίσκονται διάσπαρτα σε όλη την ήπειρο, αλλά πολλά μένουν ανεκμετάλλευτα λόγω της έλλειψης τεχνογνωσίας, συγκοινωνίας και οικονομικών πόρων.

Πολλές ευρωπαϊκές χώρες ίδρυσαν αποικίες στην Αφρική και εκμεταλλεύονταν τους φυσικούς της πόρους για πολλά χρόνια, αφήνοντας τους ιθαγενείς κατοίκους να ζουν στην απόλυτη φτώχεια. Για πολλά χρόνια επικράτησε το καθεστώς της δουλείας, κατά το οποίο οι μαύροι κάτοικοι της Αφρικής αιχμαλωτίζονταν και πουλιούνταν ως σκλάβοι στην Αμερική και σε άλλα μέρη της Γης. Οι ευρωπαϊκές χώρες κατήργησαν το θεσμό της δουλείας στις αρχές του 19ου αι., ενώ στις ΗΠΑ καταργήθηκε μετά τον εμφύλιο  πόλεμο, το 1865. Πάρα πολλοί κάτοικοι της Αφρικής μεταφέρθηκαν στο νέο κόσμο και πουλήθηκαν, ενώ ακόμη περισσότεροι πέθαναν από τις άθλιες συνθήκες που επικρατούσαν κατά τη μεταφορά τους.

Tα τελευταία 40 χρόνια, ο φωτογράφος Σεμπαστιάο Σαλγκάδο ταξιδεύει σε όλες τις ηπείρους καταγράφοντας τις αλλαγές της ανθρωπότητας. Έχει υπάρξει αυτόπτης μάρτυρας μεγάλων γεγονότων της πρόσφατης ιστορίας. Παρών σε πολέμους, λιμούς, κύματα προσφύγων και συνοδοιπόρος με ανθρώπους όλων των ειδών και χρωμάτων από διαφορετικές φυλές, ο Σαλγκάδο συνεχίζει να ταξιδεύει στον πλανήτη αναζητώντας παρθένα σημεία του, άγρια χλωρίδα και πανίδα και μεγαλοπρεπή μοναδικά τοπία σ' ένα τεράστιο έργο καταγραφής της ομορφιάς του πλανήτη Γη.

 Το «The Salt of the Earth» (Το Αλάτι της Γης), αποτελεί ένα από τα καλύτερα ντοκιμαντέρ του 2014. Μια συγκινητική ταινία που ξεπερνά κατά πολύ το θέμα της και μεταμορφώνεται σε σπουδή για τον άνθρωπο και το περιβάλλον του. Ένα πραγματικά εντυπωσιακό δημιούργημα που μέσα από αρμονικές εναλλαγές έγχρωμου και ασπρόμαυρου φιλμ, ταξιδεύει τον θεατή μαγικά, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Το φιλμ παρουσιάστηκε πέρσι τον Μάιο στο 67ο Φεστιβάλ των Καννών στο πλαίσιο του "Un Certain Regard" (Ένα Κάποιο Βλέμμα), όπου και απέσπασε το Special Prize Award. Παράλληλα ήταν και ένα από τα πέντε (5) υποψηφία φιλμ για το Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ.

Οι διάσημες φωτογραφίες του που αποτυπώνουν  ένα ορυχείο χρυσού στη Βραζιλία, μία τεράστια τρύπα στο έδαφος με χιλιάδες λασπωμένους εργάτες να φαντάζουν σαν μυρμήγκια ενός σύγχρονου πύργου της Βαβέλ. 

 

Πολιτικός χάρτης 


 Το ακρωτήριο της "Καλής Ελπίδας"

Το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδος (ή της Ελπίδας) είναι ένα από τα διασημότερα ακρωτήρια του κόσμου, βρίσκεται στο νότιο άκρο της Αφρικής, χωρίς όμως και να αποτελεί τη νοτιότερη εσχατιά της αφρικανικής ηπείρου, που πολλοί λανθασμένα θεωρούν.
Λέγεται ότι είναι το σημείο στο οποίο συναντιούνται δυο ωκεανοί, ο Ινδικός και ο Ατλαντικός.
Το ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας είναι βραχώδες και απόκρημνο.  Πρόκειται για ένα συνηθισμένο στην όψη ακρωτήριο, που όμως υπήρξε πολύ σπουδαίο την εποχή των εξερευνήσεων, στην αναζήτηση των δυτικών Ινδιών. Η θαλάσσια περιοχή έχει πολύ έντονα ρεύματα και είναι πολύ επικίνδυνη για την ναυσιπλοΐα.

Πρώτος εξερευνητής που έφθασε στο ακρωτήριο αυτό ήταν ο Πορτογάλος θαλασσοπόρος Βαρθολομαίος Ντιάζ, μόλις 35 χρόνια μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, το 1488, ο οποίος και το ονόμασε αρχικά Κάμπο ντας Τορμέντας, (= Ακρωτήριο των Τρικυμιών), λόγω της μεγάλης θαλασσοταραχής που αντιμετώπισε στη περιοχή, πλην όμως ο Βασιλιάς Ιωάννης Β” της Πορτογαλίας διαισθανόμενος ότι τελικά από εκεί συνεχίζει πλέον ανατολικά ο θαλάσσιος δρόμος προς την Ινδία το ονόμασε επίσημα Κάμπο ντα Μπόα Εσπεράντζα, που σημαίνει Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδος (προς Ινδία). To 1652 όταν κατέλαβαν την περιοχή οι Ολλανδοί θαλασσοπόροι το ονόμασαν Ακρωτήριο Αποικίας (Κόλονυ). Το 1795 που η Ολλανδία βρισκόταν υπό γαλλική κατοχή το ακρωτήριο κατέλαβαν οι Άγγλοι που παρέμεινε σ΄ αυτούς, μέχρι το 1910 με τη δημιουργία της Νοτιοαφρικανικής Ένωσης επανακτώντας το προηγούμενο, (σημερινό) όνομα.

παρουσίαση

Κεφάλαιο 5

Η Θράκη, η Μικρά Ασία και ο Πόντος, ακμαία ελληνικά κέντρα

Παρουσίαση 

Κεφάλαιο 4

Η Ελλάδα στα τέλη του 19ου αιώνα

Παρουσίαση 

Το ανακτορικό παιχνίδι οδήγησε αμέσως τον Τρικούπη σε παραίτηση και τη χώρα, ύστερα από λίγο, στην πτώχευση. Στις εκλογές του 1895 απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής με αποτέλεσμα να αυτοεξοριστεί στις Κάννες της Γαλλίας. Το 1896, λίγο πριν πεθάνει, τέθηκε χωρίς τη θέλησή του υποψήφιος στις αναπληρωματικές εκλογές στην επαρχία Βάλτου και εκλέχτηκε πανηγυρικά. Απεβίωσε σε ηλικία 64 ετών στις Κάννες και ενταφιάστηκε στην Αθήνα.

Κεφάλαιο 65

Βρίσκω το εμβαδό του κυκλικού δίσκου

Παρουσίαση

Δείτε κι εδώ


Για να δούμε και την ιστορία του π:

 

Το σινικό τείχος
Με μήκος 21.196 χλμ, σύμφωνα με πρόσφατη μέτρηση (παλαιότερη μέτρηση του 2009, υπολόγιζε το μήκος του Σινικού Τείχους σε 8.850 χλμ.), το Σινικό Τείχος αποτελεί το μεγαλύτερο σε διαστάσεις ανθρώπινο οικοδόμημα. Xτίστηκε από το τέλος του 14ου αιώνα μέχρι την αρχή του 17ου αιώνα, κατά τη διάρκεια της δυναστείας Μινγκ, προκειμένου να προστατέψει τα βόρεια σύνορα της Κίνας από τις επιδρομές των μογγολικών και τουρκικών φυλών, αλλά υπάρχουν και τμήματά του που ανήκουν σε διάφορα άλλα τείχη που χτίστηκαν από τον 3ο αιώνα π.Χ.

Οι πολεμιστές 

Η Σιάν είναι μια από τις παλαιότερες πόλεις της Κίνας, με περισσότερα από 3.100 χρόνια ιστορίας, ήταν το ανατολικό άκρο στον δρόμο του μεταξιού και πρωτεύουσα πολλών δυναστειών. Κοντά στην πόλη βρίσκεται ο ¨πήλινος στρατός ¨ που ανακαλύφτηκε τυχαία το 1974. Πάνω απο από 8000 αγάλματα στρατιωτών αξιωματικών και αλόγων σε φυσικό μέγεθος φτιάχτηκαν για να υπηρετούν και να προστατεύουν μετά θάνατο …..τον αυτοκράτορα Qin Shi Huang ( Πρώτος αυτοκράτορας της Κίνας). Το έργο ξεκίνησε το 246 π.χ και για την ολοκλήρωση του δούλεψαν επί 39 έτη πάνω από 700 χιλιάδες

Η απαγορευμένη πόλη
Για διάστημα 5 αιώνων η απαγορευμένη πόλη υπήρξε η κατοικία 24 μοναρχών και το κέντρο εξουσίας της αχανούς αυτοκρατορίας της Κίνας.Καλύπτει μια επιφάνεια 7 τετραγωνικών χιλιομέτρων έχει 800 κτίρια με περίπου 9000 δωμάτια. Περιβάλλεται από τείχη μήκους 3,5 χιλιομέτρων ( 10m ύψους) και από τάφρο πλάτους 50 μέτρων. Στις ημέρες δόξας του παλατιού έμεναν μέσα περίπου 10.000 άτομα.

Ο τελευταίος αυτοκράτορας

Η τραγική ιστορία του τελευταίου αυτοκράτορα της Κίνας

Θιβέτ

Γκάντι


Ο Μοχάντας Καραμτσάντ Γκάντι γεννήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 1869 στο Πορμπαντάρ της υπό αγγλική κυριαρχία Ινδικής επαρχίας Γκουτζαράτ. Είναι γνωστός ως «Μαχάτμα» («Μεγάλη Ψυχή» στα σανσκριτικά), χαρακτηρισμό που φέρεται να του απέδωσε το 1915 ο συμπατριώτης του νομπελίστας ποιητής και στοχαστής Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ.
Ο Γκάντι ήταν το μικρότερο παιδί του Καραμτσάντ Γκάντι, κυβερνήτη σ’ ένα από τα πριγκιπάτα του Γκουτζαράτ και της τετάρτης συζύγου του Πουτλιμπάι. Η οικογένειά του λάτρευε τον θεό Βισνού και ήταν επηρεασμένη από το θρησκευτικό κίνημα των Ζαϊνιστών, οι οποίοι αρνούνταν να σκοτώσουν ακόμη και μυρμήγκι.
Οι οικογενειακές αρχές της χορτοφαγίας, του μη τραυματισμού οποιουδήποτε ζώντος οργανισμού, της νηστείας ως μεθόδου αυτοκάθαρσης και της ανοχής προς το διαφορετικό, επηρέασαν βαθιά τον Γκάντι. Δεν τον εμπόδισαν, όμως, να κηρύξει τη δική του επανάσταση όταν ήταν έφηβος. Πέρασε μία περίοδο κατά την οποία δήλωνε άθεος, επιδιδόταν σε μικροκλοπές, κάπνιζε κρυφά και - το χειρότερο - έτρωγε κρέας. Οι γονείς του τον πάντρεψαν 13 ετών με ένα ακόμη μικρότερο κορίτσι, την Καστουρμπάι.

Όταν τελείωσε το σχολείο, η οικογένειά του αποφάσισε να τον στείλει στο Λονδίνο για να σπουδάσει νομικά. Στην Αγγλία, την οποία φανταζόταν ως «χώρα φιλοσόφων και ποιητών, το ίδιο το κέντρο του πολιτισμού», αγωνίστηκε σκληρά για να προσαρμοστεί στον δυτικό τρόπο ζωής. Η χορτοφαγία του γινόταν συχνά αντικείμενο χλευασμού από τους συμφοιτητές του, αλλά το ότι αναγκαζόταν να υπερασπίζεται τις αξίες του τον έκανε να βγει από το καβούκι του και να αποκτήσει μαχητικότητα. Μετά την επιστροφή του στην Ινδία το 1891, ο Γκάντι δυσκολεύτηκε να βρει δουλειά, γι’ αυτό δέχθηκε με ανακούφιση μία πρόταση να εργαστεί σε ινδική εταιρεία στη Νότια Αφρική. Οι εμπειρίες του στην έντονα ρατσιστική νοτιοαφρικανική κοινωνία ήταν καθοριστικές για τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του. Αφού ξυλοκοπήθηκε από τον λευκό οδηγό μιας άμαξας, επειδή αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση του σ’ έναν λευκό επιβάτη, αφού αποχώρησε από την αίθουσα ενός δικαστηρίου, επειδή ο λευκός δικαστής απαίτησε να βγάλει το τουρμπάνι του, αποφάσισε ότι από τότε και στο εξής δεν θα δεχόταν την αδικία.
Επί πολλά χρόνια, αγωνίστηκε υπέρ των δικαιωμάτων των Ινδών μεταναστών στη Νότια Αφρική και εμπνεύστηκε την πολιτική της μη βίας ως μέσο αντίστασης στους καταπιεστές. Όπως, όμως, αναφέρουν οι βιογράφοι του, «αυτά που έκανε εκείνος για τη Νότια Αφρική ήταν λιγότερο σημαντικά απ’ ό,τι έκανε η Νότια Αφρική για εκείνον». Εκεί μετατράπηκε από δικηγόρος σε πολιτικό ηγέτη.
Το 1915 επέστρεψε στην Ινδία και δεν έφυγε ξανά από τη χώρα του, εκτός από ένα σύντομο ταξίδι στην Ευρώπη το 1931. Στην αρχή κράτησε χαμηλό προφίλ, αλλά ως το 1920 είχε γίνει η κυριότερη πολιτική φυσιογνωμία της Ινδίας.

Ο Γκάντι έγινε κήρυκας του ινδικού εθνικισμού και της ειρηνικής άρνησης συνεργασίας με τους βρετανούς αποικιοκράτες. Η στάση των Βρετανών απέναντί του ήταν ένα κράμα θαυμασμού, θυμηδίας, αμηχανίας, καχυποψίας και μνησικακίας. Τα ίδια συναισθήματα έτρεφαν και αρκετοί από τους πολιτικούς του αντιπάλους.Όσο, όμως, οι Ινδοί συνειδητοποιούσαν ότι μπορούσαν να αντισταθούν στη Μεγάλη Βρετανία, τόσο αυξανόταν ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις δύο μεγάλες θρησκευτικές κοινότητες της αχανούς χώρας, τους ινδουιστές και τους μουσουλμάνους. Το φθινόπωρο του 1924 ο Γκάντι έκανε απεργία πείνας τριών εβδομάδων για να τους παροτρύνει να ακολουθήσουν τον δρόμο τής μη βίας. Αυτή ήταν μία από τις κυριότερες «δημόσιες νηστείες» του.
Το 1930 εφάρμοσε την πιο σημαντική από τις πολιτικές του: την αντίσταση κατά του φόρου στο αλάτι που επέβαλλαν οι Βρετανοί, οι οποίοι δεν δίσταζαν να τον φυλακίζουν με κάθε ευκαιρία. Στη φυλακή ο Γκάντι ξεκίνησε άλλη μία απεργία πείνας για να αποκτήσουν δικαιώματα οι «παρίες», που ήταν σε θέση χειρότερη και από εκείνη της χαμηλότερης κάστας. Συγχρόνως, δεν έπαυε να ζητεί την ανεξαρτησία της Ινδίας.
Μετά την νίκη του Εργατικού Κόμματος στις βρετανικές εκλογές του 1945 άρχισαν τριμερείς διαπραγματεύσεις ανάμεσα στη βρετανική κυβέρνηση, στους ινδουιστές του Κογκρέσου και του Συνδέσμου των Μουσουλμάνων υπό τον δικηγόρο Μοχάμετ Τζίνα, οι οποίες κατέληξαν στο σχέδιο Μαουντμπάτεν (3 Ιουνίου 1947) και στην ίδρυση δύο νέων κυρίαρχων κρατών, της Ινδίας και του Πακιστάν (15 Αυγούστου 1947), προς μεγάλη απογοήτευση του Γκάντι, ο οποίος προσπάθησε μάταια να συμβιβάσει τις δύο πλευρές.
Το αποτέλεσμα ήταν να τον μισήσουν και οι δύο. Στις 30 Ιανουαρίου 1948, ενώ ο Γκάντι κατευθυνόταν προς τον τόπο της βραδινής του προσευχής στο Δελχί, δολοφονήθηκε από τον 39χρονο φανατικό ινδουιστή Νατουράμ Γκότσε, αυτός ο υπέρμαχος της μη βίας.
Ο Γκάντι με πολιτική και πνευματική στάση του πυροδότησε τρεις από τις μεγαλύτερες επαναστάσεις του 20ου αιώνα: την επανάσταση κατά της αποικιοκρατίας, των φυλετικών διακρίσεων και της βίας. Μεταξύ των προσωπικοτήτων που επηρεάστηκαν από τη δράση του αξίζει να αναφέρουμε τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στις ΗΠΑ και τον Νέλσον Μαντέλα στη Νότιο Αφρική. Ανάμεσα στους θαυμαστές του συγκαταλέγονται ο Αλβέρτος Αϊνστάιν, ο οποίος έβλεπε στην πολιτική της μη βίας τού Γκάντι το πιθανό αντίδοτο στη μαζική βία που εξαπολύθηκε με τη διάσπαση του ατόμου, και o σουηδός νομπελίστας οικονομολόγος Γκούναρ Μίρνταλ, που χαρακτηρίζει τον Γκάντι «φωτισμένο φιλελεύθερο σε όλα σχεδόν τα πεδία».

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/996#ixzz45Rxk9Yss

Ο παλιός νέος κόσμος

Ο παλιός νέος κόσμος…ένα καταπληκτικό βίντεο κινουμένων σχεδίων βασισμένο σε παλιές φωτογραφίες, του φωτογράφου και κινηματογραφιστή Alexey Zakharov.


Ο παλιός νέος κόσμος

 κι ένα τραγουδάκι που μου το ζητήσατε....

Φρουτοπία

Η Φρουτοπία είναι κόμικ που δημιούργησαν το 1983 ο συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας Ευγένιος Τριβιζάς και ο σκιτσογράφος Νίκος  Μαρουλάκης.  Το κόμικ μεταφέρθηκε και στην τηλεόραση με 47 επεισόδια, το 1985, από την οικογένεια Σοφιανού, οπτικοποιημένο με μαριονέτες, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. Η υπόθεση …

Η ΦΡΟΥΤΟΠΙΑ είναι μια μακρινή χώρα που συνορεύει στα δυτικά με το Αβγατηγανιστάν, στα ανατολικά με το Πιπερού και στα βορειοδυτικά με τη Χώρα του Χασμουρητού. 

Η ιστορία της Φρουτοπίας είναι γεμάτη με πράξεις αφάνταστου ηρωισμού και κατάπτυστης προδοσίας, με υπέροχες θυσίες και ασίγαστα μίση, τολμηρές προσδοκίες και αποτρόπαιες δολοπλοκίες.

Τα παλιά τα χρόνια, τα φρούτα και τα λαχανικά της Φρουτοπίας ήταν υπόδουλα στους μανάβηδες. Όλα, όμως, άλλαξαν ριζικά, με την ξαφνική και ανεξήγητη εξαφάνιση του Μανόλη του μανάβη. Οι υπόλοιποι μανάβηδες φοβήθηκαν ότι τους περιμένει η ίδια τύχη και εγκατέλειψαν τη χώρα. Μέσα στον πανικό τους ακολούθησαν και όλοι οι υπόλοιποι. Τα φρούτα επωφελήθηκαν από την ευκαιρία, κήρυξαν την ανεξαρτησία τους, ψήφισαν τον Αιμίλιο το μήλο για αρχηγό τους, οργάνωσαν στρατό με επικεφαλής τον Φώντα το σκληρό καρύδι και ορκίστηκαν να μην αφήσουν ποτέ πια μανάβη να πατήσει στη Φρουτοπία.

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΦΡΟΥΤΟΠΙΑΣ

Είναι μια πόλη μακρινή
Μια πολιτεία φανταστική
Όπου ζουν μόνο φρούτα και λαχανικά
Δίχως ανθρώπους, μόνο αυτά

Είναι μία, μόνο μία, η ονειρεμένη Φρουτοπία
Είναι μία, μόνο μία, δεν υπάρχει άλλη καμία

Εκεί τα βλίτα δεν είναι κουτά
Και τα παντζάρια δεν είναι δειλά
Κάθε κρεμμύδι μοσχοβολά
Τα κολοκύθια είναι δυνατά

Είναι μία, μόνο μία, η ονειρεμένη Φρουτοπία
Είναι μία, μόνο μία, δεν υπάρχει άλλη καμία

Ζουν απ' το βράδυ ως το πρωί
Δίχως του μανάβη τη φωνή
Κι όσο τα χρόνια θα περνούν
Δεν πρόκειται ποτέ να μαραθούν

Είναι μία, μόνο μία, η ονειρεμένη Φρουτοπία
Είναι μία, μόνο μία, δεν υπάρχει άλλη καμία

Σημαντικοί κάτοικοι της Φρουτοπίας:

• Ο Αιμίλιος το μήλο, δήμαρχος της Φρουτοπίας.
• Ο Θάνος το κολοκυθάκι, πρωταθλητής πυγμαχίας της Φρουτοπίας που όνειρό του ήταν να δείρει ένα μανάβη.
• Η Μαρουλίτα το μαρούλι, αγαπημένη του Θάνου.
• Ο Φραγκίσκος το φραγκόσυκο, μέγας επιστήμονας και εφευρέτης, που η τρομερή του εφεύρεση, το τρομερό
•  Φρουκτήνος, έβγαζε τη μάνα από τους μανάβηδες και άφηνε μόνο τις βίδες. Ήταν ένας από τους βασικούς υπόπτους για τηνεξαφάνιση του Μανόλη του μανάβη.
• Η Πιπεριά η φαρμακόγλωσσα, γνωστή κουτσομπόλα της γειτονιάς, που δεν αφήνει κανέναν σε χλωρό κλαρί (φρούτα και μη).
• Ο Βλάσης το βλίτο, που δεν είναι και τόσο βλίτο όσο νομίζει.
• Ο Ανανίας το πεπόνι, που είχε χάσει την βούλα του και την βρήκε με την βοήθεια του Πίκου Απίκου.
• Ο Βρασίδας το κρεμμύδι, με τα πολλά πουκάμισα, ερωτευμένος με την Μαρουλίτα.
• Η Μάτα η ντομάτα (η παραγινωμένη), η οποία χρησιμοποίησε τη βούλα του Ανανία για να αρέσει στον Βρασίδα.
• Ο Φώντας το σκληρό καρύδι, αρχηγός του στρατού της Φρουτοπίας
• Ο Αρχέλαος το λαχανιασμένο λάχανο, σωτήρας της Φρουτοπίας
• Ο Λάμπρος το ραδίκι του βουνού, ξάδερφος του Αρχέλαου
• H Βεατρίκη το Σπαράγγι
• Ο Αστυνόμος Κρυψίβουλος, ο μοναδικός άνθρωπος της Φρουτοπίας, που προσπαθεί να λύσει το μυστήριο της εξαφάνισης του Μανόλη μεταμφιεσμένος για να μην τον εξορίσουν τα φρούτα, που τελικά εξορίστηκε από τη Φρουτοπία.

επεισόδιο 18

Όλα τα επεισόδια της Φρουτοπίας

ΕΔΩ διαβάζετε ολόκληρο το τεύχος της "Ιπτάμενης Σκάφης"