Η Β. Αμερική
Η Βόρεια Αμερική είναι ήπειρος και ανήκει στο βόρειο ημισφαίριο ως προς τον Ισημερινό και στο δυτικό ως προς τον πρώτο μεσημβρινό του Γκρίνουιτς. Βρέχεται στο βορρά από τον Βόρειο Παγωμένο ωκεανό, ανατολικά από τον Ατλαντικό ωκεανό, νοτιοανατολικά από την Καραϊβική θάλασσα και στα δυτικά από τον Ειρηνικό ωκεανό. Στο νότο υπάρχει η Νότια Αμερική, με την οποία συνδέεται με μια στενή λωρίδα που ονομάζεται Κεντρική Αμερική και η οποία ανήκει στη Βόρεια Αμερική. Στο στενό αυτό τμήμα γης υπάρχει η διώρυγα του Παναμά που συνδέει τον Ατλαντικό με τον Ειρηνικό ωκεανό.
Το όνομα Αμερική το οφείλει στον Ιταλό εξερευνητή Αμέρικο Βεσπούκι.
Στα δυτικά της ηπείρου υπάρχουν τα Βραχώδη όρη που απλώνονται από τον Αρκτικό κύκλο μέχρι το Μεξικό στα νότια. Στα ανατολικά υπάρχουν τα Απαλάχια όρη. Από τις οροσειρές αυτές μέχρι τις ακτές διαμορφώνονται μικρές πεδιάδες. Ανάμεσα στις δύο οροσειρές απλώνεται η περιοχή των Μεγάλων Πεδιάδων. Πρόκειται για δύο ξεχωριστές πεδιάδες, η πεδιάδα του Καναδά στο βορρά και η Αμερικανική πεδιάδα που φτάνει μέχρι τον κόλπο του Μεξικού, με έκταση πολλών εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων, η οποία θεωρείται η πλέον εύφορη πεδιάδα του κόσμου. Η πεδιάδα ποτίζεται από το μεγαλύτερο ποτάμιο σύστημα του κόσμου, το δίκτυο Μισούρι-Μισισιπή, το οποίο περιλαμβάνει πολλούς παραποτάμους, όπως οι ποταμοί Τζέφερσον, Οχάιο, Αρκάνσας,κ.ά. που είναι πλωτοί. Στα δυτικά, κοντά στα Βραχώδη όρη, υπάρχουν και οι δυτικές έρημοι της Αμερικής. Το μεγαλύτερο όρος της Βόρειας Αμερικής είναι το όρος Μακ Κίνλεϊ με ύψος 6.194 μ., γεγονός που το κατατάσσει τρίτο στη Γη και βρίσκεται στην περιοχή της Αλάσκας, στο βόρειο μέρος της Ηπείρου.
Γεωμορφολογικός χάρτης
Φυσικό περιβάλλον
Οι κάτοικοι
Στην αρχή οι Ευρωπαίοι εγκαταστάθηκαν στις ανατολικές ακτές και είχαν καλές σχέσεις με τους ινδιάνους. Όσο όμως ο αριθμός τους αυξανόταν και όταν ανακάλυψαν το πλούσιο εσωτερικό της ηπείρου, με την εύφορη γη και τον ορυκτό πλούτο που έκρυβε, άρχισε και η εξόντωση των ερυθρόδερμων, όπως έλεγαν τους Ινδιάνους. Σήμερα υπολογίζεται πως υπάρχουν περίπου 450.000 ινδιάνοι, οι περισσότεροι από τους οποίους ζουν σε καταυλισμούς, στα όρια της φτώχειας, ενώ το προσδόκιμο της ζωής τους δεν ξεπερνά τα 45 χρόνια.
Οι κύριες γλώσσες στη Βόρεια Αμερική είναι τα αγγλικά στις ΗΠΑ και τον Καναδά, τα γαλλικά σε μερικές περιοχές του Καναδά, όπως το Κεμπέκ και τα ισπανικά στο Μεξικό, στις χώρες της Κεντρικής Αμερικής και στα νησιά της Καραϊβικής.
Στη Βόρεια Αμερική υπάρχει και μεγάλη ελληνική παρουσία. ΟΙ Έλληνες μετανάστες εξακολουθούν να διατηρούν τα έθιμα και τις παραδόσεις της πατρίδας μας, ενώ διακρίνονται σε όλους τους τομείς των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, όπως η επιχειρηματικότητα, οι επιστήμες, αλλά και σε κάθε άλλο κοινωνικό χώρο. Φροντίζουν δε για την ελληνική εκπαίδευση των απογόνων τους.
Ο Τελευταίος των Μοϊκανών
Ιστορικό μυθιστόρημα του Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ, που εκδόθηκε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 1826. Είναι το δεύτερο και γνωστότερο βιβλίο της πενταλογίας "Τα κατορθώματα του Αετομάτη". Το βιβλίο "Ο Ανιχνευτής", το οποίο εκδόθηκε 14 χρόνια αργότερα, το 1840, αποτελεί τη συνέχειά του.
Λίγη ώρα μετά την αναχώρηση των Άγγλων στρατιωτικών, έφυγαν από το φρούριο Έντουαρντ άλλοι τέσσερις άνθρωποι, που πήραν όμως ένα μυστικό μονοπάτι για να φτάσουν κι αυτοί στο ίδιο μέρος. Οι τέσσερις αυτοί άνθρωποι ήταν οι δύο κόρες του συνταγματάρχη, η Άλις και η Κόρα Μονρό, ο Άγγλος ταγματάρχης Ντάνκαν Χέιγουορντ που είχε αναλάβει να τις συνοδεύσει ως το οχυρό του πατέρα τους, και ο Ινδιάνος οδηγός τους, ο Μάγκουα. Είχαν προτιμήσει να πάρουν διαφορετικό δρόμο από το απόσπασμα, πιστεύοντας πως έτσι θα ήταν πιο ασφαλείς γιατί θα απέφευγαν τις συμπλοκές που πιθανόν να είχαν οι στρατιώτες με τους Ινδιάνους.
Στο μεταξύ, όχι μακριά από κει, κουβέντιαζαν τρεις άνθρωποι: ένας λευκός και δύο Ινδιάνοι Μοϊκανοί, πατέρας και γιος, που είχαν απομείνει οι τελευταίοι της φυλής τους. Αυτό ακριβώς έλεγε ο Τσίνγκατσγκουκ, ο μεγαλύτερος Μοϊκανός, στον λευκό φίλο του, τον Αετομάτη. Φοβόταν πως αν χανόταν πρόωρα ο γιος του, ο Ούνκας, θα έσβηνε για πάντα η φυλή του. Εκείνη τη στιγμή είδαν τους ταξιδιώτες που πλησίαζαν. Ο Αετομάτης ρώτησε τον Ντάνκαν τί γύρευαν εκεί πέρα. Όταν έμαθε πως πήγαιναν στο φρούριο Ουίλιαμ Χένρι, τους συμβούλεψε να προσέχουν πολύ γιατί τριγύριζαν πολλοί Μίνγκο στα δάση, που σκότωναν και έκλεβαν. Παραξενεμένος ο Χέιγουορντ που δεν τους είχε προειδοποιήσει για κάτι τέτοιο ο Μάγκουα, πήγε να του ζητήσει το λόγο αλλά ο ύπουλος ερυθρόδερμος το έβαλε στα πόδια.
Μένοντας έτσι χωρίς οδηγό, ο ταγματάρχης παρακάλεσε τους τρεις φίλους να τον βοηθήσουν να πάει με ασφάλεια τις δύο κοπέλες στον πατέρα τους. Ο Αετομάτης, ο Τσίνγκατσγκουκ και ο Ούνκας δέχτηκαν πρόθυμα. Αποφάσισαν τότε να διανυκτερεύσουν όλοι σε ένα νησάκι του ποταμού Χάντσον γιατί ήταν επικίνδυνο να προχωρήσουν μέσα στη νύχτα. Με μια μικρή ινδιάνικη βάρκα αποβιβάστηκαν στο νησάκι και μπήκαν σε μία σπηλιά για να κοιμηθούν και να συνεχίσουν το ταξίδι τους ξεκούραστοι το άλλο πρωί. Αλλά τα πράγματα ήρθαν πολύ διαφορετικά από ό,τι τα περίμεναν καθώς ο Μάγκουα θέλει να εκδικηθεί τον συνταγματάρχη Μονρό βασανίζοντας και σκοτώνοντας τις κόρες του.
Irish dance
Στον μυθικό κόσμο των Μάγια
Ίνκας
Η Βόρεια Αμερική είναι ήπειρος και ανήκει στο βόρειο ημισφαίριο ως προς τον Ισημερινό και στο δυτικό ως προς τον πρώτο μεσημβρινό του Γκρίνουιτς. Βρέχεται στο βορρά από τον Βόρειο Παγωμένο ωκεανό, ανατολικά από τον Ατλαντικό ωκεανό, νοτιοανατολικά από την Καραϊβική θάλασσα και στα δυτικά από τον Ειρηνικό ωκεανό. Στο νότο υπάρχει η Νότια Αμερική, με την οποία συνδέεται με μια στενή λωρίδα που ονομάζεται Κεντρική Αμερική και η οποία ανήκει στη Βόρεια Αμερική. Στο στενό αυτό τμήμα γης υπάρχει η διώρυγα του Παναμά που συνδέει τον Ατλαντικό με τον Ειρηνικό ωκεανό.
Το όνομα Αμερική το οφείλει στον Ιταλό εξερευνητή Αμέρικο Βεσπούκι.
Η
βόρεια περιοχή που βρίσκεται μέσα στην πολική ζώνη παρουσιάζει πολύ
έντονο οριζόντιο διαμελισμό, με πολύ βαθείς κόλπους και πολλά νησιά.
Επίσης πολλά νησιά υπάρχουν στη θάλασσα της Καραϊβικής.
|
Κόλπος
στις βόρειες ακτές του Καναδά
Στα δυτικά της ηπείρου υπάρχουν τα Βραχώδη όρη που απλώνονται από τον Αρκτικό κύκλο μέχρι το Μεξικό στα νότια. Στα ανατολικά υπάρχουν τα Απαλάχια όρη. Από τις οροσειρές αυτές μέχρι τις ακτές διαμορφώνονται μικρές πεδιάδες. Ανάμεσα στις δύο οροσειρές απλώνεται η περιοχή των Μεγάλων Πεδιάδων. Πρόκειται για δύο ξεχωριστές πεδιάδες, η πεδιάδα του Καναδά στο βορρά και η Αμερικανική πεδιάδα που φτάνει μέχρι τον κόλπο του Μεξικού, με έκταση πολλών εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων, η οποία θεωρείται η πλέον εύφορη πεδιάδα του κόσμου. Η πεδιάδα ποτίζεται από το μεγαλύτερο ποτάμιο σύστημα του κόσμου, το δίκτυο Μισούρι-Μισισιπή, το οποίο περιλαμβάνει πολλούς παραποτάμους, όπως οι ποταμοί Τζέφερσον, Οχάιο, Αρκάνσας,κ.ά. που είναι πλωτοί. Στα δυτικά, κοντά στα Βραχώδη όρη, υπάρχουν και οι δυτικές έρημοι της Αμερικής. Το μεγαλύτερο όρος της Βόρειας Αμερικής είναι το όρος Μακ Κίνλεϊ με ύψος 6.194 μ., γεγονός που το κατατάσσει τρίτο στη Γη και βρίσκεται στην περιοχή της Αλάσκας, στο βόρειο μέρος της Ηπείρου.
Γεωμορφολογικός χάρτης
Στα σύνορα Καναδά και Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής υπάρχει το σύστημα των Μεγάλων Λιμνών, οι οποίες περιέχουν τη μεγαλύτερη ποσότητα γλυκού νερού στον κόσμο. Οι μεγαλύτερες λίμνες της περιοχής είναι η Σουπίριορ, η Μίτσιγκαν, η Ήρι και η Οντάριο. Οι λίμνες συγκοινωνούν μεταξύ τους. Τα νερά της λίμνης Ήρι πέφτουν στη λίμνη Οντάριο σχηματίζοντας τους περίφημους καταρράκτες του Νιαγάρα.
Τεχνητά κανάλια συνδέουν τις λίμνες μεταξύ τους, καθώς και με τον ποταμό Άγιο Λαυρέντιο, δημιουργώντας έτσι ένα τεράστιο πλωτό σύστημα, το οποίο επιτρέπει σε καράβια να φτάνουν στις λίμνες από τον Ατλαντικό ωκεανό.
Τεχνητά κανάλια συνδέουν τις λίμνες μεταξύ τους, καθώς και με τον ποταμό Άγιο Λαυρέντιο, δημιουργώντας έτσι ένα τεράστιο πλωτό σύστημα, το οποίο επιτρέπει σε καράβια να φτάνουν στις λίμνες από τον Ατλαντικό ωκεανό.
| 
|
Οι Μεγάλες Λίμνες
Οι καταρράκτες του Νιαγάρα
Φυσικό περιβάλλον
Οι κάτοικοι
Η Αμερική ανακαλύφθηκε από τους Ευρωπαίους το 1492. Συγκεκριμένα ο μεγάλος εξερευνητής Χριστόφορος Κολόμβος,
προσπάθησε να φτάσει στις Ινδίες ταξιδεύοντας προς τα δυτικά, ώστε να
κάνει το γύρο της Γης. Αντί για τις Ινδίες ανακάλυψε την Αμερική.
Οι εξερευνήσεις του 15ου και 16ου αι.
Η Αμερική τότε κατοικούνταν από αρκετές διαφορετικές φυλές αυτοχθόνων. Ο Κολόμβος νομίζοντας πως είχε φτάσει στις Ινδίες τους ονόμασε Ινδιάνους. Στη Βόρεια Αμερική ζούσαν οι φυλές των Ινδιάνων (Απάτσι, Σιου, Μοϊκανοί, Τσερόκι, κ.ά.), στις βόρειες περιοχές του Καναδά ζούσαν οι Ινουίτ (Εσκιμώοι), ενώ στην περιοχή του Μεξικού και στη Νότια Αμερική ζούσαν οι Αζτέκοι, οι Μάγιας και οι Ίνκας. Όλοι μαζί αυτοί υπολογίζεται πως ανέρχονταν στα 30 με 45 εκατομμύρια την εποχή που οι Ευρωπαίοι έφτασαν στην ήπειρό τους.
Η Αμερική τότε κατοικούνταν από αρκετές διαφορετικές φυλές αυτοχθόνων. Ο Κολόμβος νομίζοντας πως είχε φτάσει στις Ινδίες τους ονόμασε Ινδιάνους. Στη Βόρεια Αμερική ζούσαν οι φυλές των Ινδιάνων (Απάτσι, Σιου, Μοϊκανοί, Τσερόκι, κ.ά.), στις βόρειες περιοχές του Καναδά ζούσαν οι Ινουίτ (Εσκιμώοι), ενώ στην περιοχή του Μεξικού και στη Νότια Αμερική ζούσαν οι Αζτέκοι, οι Μάγιας και οι Ίνκας. Όλοι μαζί αυτοί υπολογίζεται πως ανέρχονταν στα 30 με 45 εκατομμύρια την εποχή που οι Ευρωπαίοι έφτασαν στην ήπειρό τους.
Οι περιοχές των Ινδιάνων στις ΗΠΑ, κατά την άφιξη των πρώτων Ευρωπαίων
| 
|
Στην αρχή οι Ευρωπαίοι εγκαταστάθηκαν στις ανατολικές ακτές και είχαν καλές σχέσεις με τους ινδιάνους. Όσο όμως ο αριθμός τους αυξανόταν και όταν ανακάλυψαν το πλούσιο εσωτερικό της ηπείρου, με την εύφορη γη και τον ορυκτό πλούτο που έκρυβε, άρχισε και η εξόντωση των ερυθρόδερμων, όπως έλεγαν τους Ινδιάνους. Σήμερα υπολογίζεται πως υπάρχουν περίπου 450.000 ινδιάνοι, οι περισσότεροι από τους οποίους ζουν σε καταυλισμούς, στα όρια της φτώχειας, ενώ το προσδόκιμο της ζωής τους δεν ξεπερνά τα 45 χρόνια.
Οι
σημερινοί κάτοικοι της Βόρειας Αμερικής στον Καναδά και τις ΗΠΑ,
αποτελούν μια πολυπολιτισμική κοινωνία. Πρόκειται για απογόνους των
μεταναστών που έφτασαν στην Αμερική από όλα τα μέρη του κόσμου,
κουβαλώντας μαζί τους τις παραδόσεις και τα έθιμά τους. Η Βόρεια Αμερική
φιλοξενεί ανθρώπους κάθε φυλής, από κάθε κράτος της Γης και από κάθε
θρησκευτικό δόγμα.
Στη Βόρεια Αμερική υπάρχει και μεγάλη ελληνική παρουσία. ΟΙ Έλληνες μετανάστες εξακολουθούν να διατηρούν τα έθιμα και τις παραδόσεις της πατρίδας μας, ενώ διακρίνονται σε όλους τους τομείς των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, όπως η επιχειρηματικότητα, οι επιστήμες, αλλά και σε κάθε άλλο κοινωνικό χώρο. Φροντίζουν δε για την ελληνική εκπαίδευση των απογόνων τους.
Ο Τελευταίος των Μοϊκανών
Ιστορικό μυθιστόρημα του Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ, που εκδόθηκε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 1826. Είναι το δεύτερο και γνωστότερο βιβλίο της πενταλογίας "Τα κατορθώματα του Αετομάτη". Το βιβλίο "Ο Ανιχνευτής", το οποίο εκδόθηκε 14 χρόνια αργότερα, το 1840, αποτελεί τη συνέχειά του.
Πλοκή του έργου
Το 1757, στα μέσα της τρίτης χρονιάς του πολέμου που έκαναν οι Γάλλοι με τους Άγγλους για την κυριαρχία στη Βόρεια Αμερική, ένα βρετανικό απόσπασμα ξεκίνησε από το φρούριο Έντουαρντ για να πάει να ενισχύσει τον συνταγματάρχη Μονρό στο φρούριο Ουίλιαμ Χένρι.Λίγη ώρα μετά την αναχώρηση των Άγγλων στρατιωτικών, έφυγαν από το φρούριο Έντουαρντ άλλοι τέσσερις άνθρωποι, που πήραν όμως ένα μυστικό μονοπάτι για να φτάσουν κι αυτοί στο ίδιο μέρος. Οι τέσσερις αυτοί άνθρωποι ήταν οι δύο κόρες του συνταγματάρχη, η Άλις και η Κόρα Μονρό, ο Άγγλος ταγματάρχης Ντάνκαν Χέιγουορντ που είχε αναλάβει να τις συνοδεύσει ως το οχυρό του πατέρα τους, και ο Ινδιάνος οδηγός τους, ο Μάγκουα. Είχαν προτιμήσει να πάρουν διαφορετικό δρόμο από το απόσπασμα, πιστεύοντας πως έτσι θα ήταν πιο ασφαλείς γιατί θα απέφευγαν τις συμπλοκές που πιθανόν να είχαν οι στρατιώτες με τους Ινδιάνους.
Στο μεταξύ, όχι μακριά από κει, κουβέντιαζαν τρεις άνθρωποι: ένας λευκός και δύο Ινδιάνοι Μοϊκανοί, πατέρας και γιος, που είχαν απομείνει οι τελευταίοι της φυλής τους. Αυτό ακριβώς έλεγε ο Τσίνγκατσγκουκ, ο μεγαλύτερος Μοϊκανός, στον λευκό φίλο του, τον Αετομάτη. Φοβόταν πως αν χανόταν πρόωρα ο γιος του, ο Ούνκας, θα έσβηνε για πάντα η φυλή του. Εκείνη τη στιγμή είδαν τους ταξιδιώτες που πλησίαζαν. Ο Αετομάτης ρώτησε τον Ντάνκαν τί γύρευαν εκεί πέρα. Όταν έμαθε πως πήγαιναν στο φρούριο Ουίλιαμ Χένρι, τους συμβούλεψε να προσέχουν πολύ γιατί τριγύριζαν πολλοί Μίνγκο στα δάση, που σκότωναν και έκλεβαν. Παραξενεμένος ο Χέιγουορντ που δεν τους είχε προειδοποιήσει για κάτι τέτοιο ο Μάγκουα, πήγε να του ζητήσει το λόγο αλλά ο ύπουλος ερυθρόδερμος το έβαλε στα πόδια.
Μένοντας έτσι χωρίς οδηγό, ο ταγματάρχης παρακάλεσε τους τρεις φίλους να τον βοηθήσουν να πάει με ασφάλεια τις δύο κοπέλες στον πατέρα τους. Ο Αετομάτης, ο Τσίνγκατσγκουκ και ο Ούνκας δέχτηκαν πρόθυμα. Αποφάσισαν τότε να διανυκτερεύσουν όλοι σε ένα νησάκι του ποταμού Χάντσον γιατί ήταν επικίνδυνο να προχωρήσουν μέσα στη νύχτα. Με μια μικρή ινδιάνικη βάρκα αποβιβάστηκαν στο νησάκι και μπήκαν σε μία σπηλιά για να κοιμηθούν και να συνεχίσουν το ταξίδι τους ξεκούραστοι το άλλο πρωί. Αλλά τα πράγματα ήρθαν πολύ διαφορετικά από ό,τι τα περίμεναν καθώς ο Μάγκουα θέλει να εκδικηθεί τον συνταγματάρχη Μονρό βασανίζοντας και σκοτώνοντας τις κόρες του.
Irish dance
Στον μυθικό κόσμο των Μάγια
Ίνκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.