Ο ΤΥΦΛΟΠΟΝΤΙΚΑΣ

Τα 20 δημοτικά  διαμερίσματα του Παρισιού

Ο Αντουάν Παρμαντιέ και ο Καποδίστριας

ΠΗΓΗ: https://el.wikipedia.org

Μια φορά και έναν καιρό το νέο λαχανικό που είχε έρθει από τη Νέα Γη, την Αμερική, η πατάτα, συναντούσε την αντίδραση πολλών Ευρωπαίων.

Η ταπεινή πατάτα έβρισκε απέναντι της την αριστοκρατία της εποχής αλλά και τις λαϊκές μάζες που την αντιμετώπισαν εχθρικά από την πρώτη κιόλας στιγμή που οι Ισπανοί την έφεραν με τα πλοία τους στην Ευρώπη στα μέσα του 15ου αιώνα. Πιθανότατα επειδή ήταν βολβός που έβγαινε από τα σωθικά της γης, οι αντιδράσεις ήταν σχεδόν λυσσαλέες από τους προληπτικούς που θεώρησαν την πατάτα διαβολική και την ενοχοποιούσαν για την πρόκληση ασθενειών όπως η λέπρα.Ήταν τέτοιο το μίσος απέναντι στην πατάτα που η Γαλλική Εθνοσυνέλευση απαγόρευσε τις πατάτες στα 1748. 

Και τότε στο διάβα της βρέθηκε ο Γάλλος Αντουάν Αγκοστίν Παρμαντιέ ο οποίος γεννήθηκε στις 12 Αυγούστου 1737 στο Πικαρντί του Μοντιντιέρ και είχε μείνει ορφανός σε μικρή ηλικία. Καθώς ήταν απελπιστικά φτωχός και δεν είχε τη δυνατότητα να τελειώσει το σχολείο βρέθηκε μετά από περιπέτειες μαθητευόμενος σε ένα φαρμακείο του Παρισιού σε ηλικία 18 ετών και από εκεί στο μέτωπο κατά τη διάρκεια του λεγόμενου Επταετή πολέμου μεταξύ 1756 και 1763 .

Ο Παρμαντιέ αιχμαλωτίστηκε από τους Πρώσους οι οποίοι του επεφύλασσαν μια τιμωρία που έμελλε να σημαδέψει όχι μόνο τη ζωή του αλλά και την ιστορία ολόκληρης της Γαλλίας και της Ευρώπης. Τον φυλάκισαν και τον υποχρέωσαν να τρώει μονάχα τις… καταραμένες πατάτες. Και έτσι ο ίδιος έγινε η ζωντανή απόδειξη ότι οι πατάτες ούτε λέπρα προκαλούσαν ούτε ήταν καταραμένο φαγητό. Το ακριβώς αντίθετο. Ήταν γλυκές και εκλεκτές ως έδεσμα. Και παράλληλα όλο αυτό το διάστημα που έμεινε φυλακισμένος μελέτησε τις πατάτες όσο κανένας άλλος εκείνη την εποχή. Αυτό που ανακάλυψε ο ίδιος θέλησε να το διδάξει στους συμπατριώτες του επιστρέφοντας στη Γαλλία παρά το ότι παρέμενε σε ισχύ η νομοθετική απαγόρευση της πατάτας. Ο Παρμαντιέ άρχισε να διοργανώνει δημόσιες εκδηλώσεις για να αποδείξει του λόγου το αληθές ενώ προσέγγισε την αριστοκρατία της εποχής διοργανώνοντας δείπνα με πατάτες με καλεσμένους διασημότητες όπως ο πολυμαθής Εθνοπατέρας των ΗΠΑ συγγραφέας, τυπογράφος, πολιτικός, εφευρέτης, επιστήμονας, στρατιωτικός και διπλωμάτης Βενιαμίν Φραγκλίνος.

Ο Παρμαντιέ προσφέρει άνθη πατάτας στον Λουδοβίκο ΙΣΤ' και στη Μαρία Αντουανέτα, σε περίπατο στις Βερσαλλίες, το 1786 (Petit Journal, Μάρτιος 1901).
ΠΗΓΗ: https://el.wikipedia.org

 Τα εδέσματα περιελάμβαναν κάθε πιθανό τρόπο μαγειρέματος της πατάτας και βεβαίως ανάμεσα τους τη διάσημη σούπα που διαιωνίζει το όνομα και το ρόλο του Παρμαντιέ σε αυτή τη συναρπαστική περιπέτεια. Η καταστροφή της σοδειάς στα 1769 εξαφάνισε τις λατρεμένες μπαγκέτες των Γάλλων από τα ράφια, όπως και κάθε είδος ψωμιού, με αποτέλεσμα να προκληθεί πανικός στους δρόμους. Ο Γαλλικός βορράς κυρίως βρίσκονταν στα όρια της λιμοκτονίας και ο φόβος για τα χειρότερα ήταν πια ορατός. Μπροστά σε αυτή την απειλή, η Ακαδημία του Μπεσανσόν αποφάσισε να λάβει μέτρα θεσπίζοντας ένα βραβείο για την καλύτερη επιστημονική μελέτη που θα καταδείκνυε τα προϊόντα που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την πείνα. Ο Παρμαντιέ που είχε εμβαθύνει για τα καλά στη μελέτη της πατάτας έλαβε μέρος στο διαγωνισμό κερδίζοντας το πρώτο βραβείο και προκαλώντας το ενδιαφέρον της Γαλλικής αυλής με τον Λουδοβίκο XVI και τη Μαρία Αντουανέτα να βλέπουν πλέον με άλλο μάτι τις πατάτες.

Ο Αντουάν Παρμαντιέ στο γραφείο του, με το ένδυμα του ακαδημαϊκού, κρατώντας μπουκέτο από όλα τα φυτά που μελέτησε (πίνακας του Φρανσουά Ντυμόν, 1812).

                                                   ΠΗΓΗ: https://el.wikipedia.org

Ο ίδιος μάλιστα αναφέρεται ότι δώρισε ένα μπουκέτο από άνθη πατάτας στη βασίλισσα ενώ όταν ο Λουδοβίκος XVI του παραχώρησε μια έκταση γης στα 1781 ο Παρμαντιέ έβαλε σε εφαρμογή το πολυμήχανο σχέδιο του. Έσπειρε πατάτες στη γη και προσέλαβε οπλισμένους άντρες για να φρουρούν την έκταση του. Οι γείτονες άρχισαν να υποψιάζονται ότι κάτι πολύτιμο έκρυβε εκεί ο πονηρός αυτός φαρμακοποιός και επιχείρησαν να τρυπώσουν στην ιδιοκτησία του για να το ανακαλύψουν. Οι «μιλημένοι» φρουροί φυσικά έκαναν τα «στραβά μάτια» και το κόλπο… έπιασε! Οι εισβολείς έκλεψαν τις πολύτιμες πατάτες αντιμετωπίζοντας τις ως απαγορευμένο καρπό συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στη διάδοση τους στα λαϊκά στρώματα έστω και με δυσκολίες.Το σχέδιο αυτό  αργότερα υιοθέτησαν κι άλλοι κυβερνήτες ανάμεσα τους και ο Καποδίστριας με τον ίδιο στόχο, να πείσει τους πολίτες να αγαπήσουν την πατάτα.  

ΠΗΓΗ: Σταύρος Μουντουφάρης mundusest.wordpress.com